Bu gece sanki her yanım ağrıyordu..Uyuyamadım bir türlü..Böbreklerim sızlıyordu resmen..Acaba üşüttüm mü diye
sessizce kalktım yataktan..Kimseyi uyandırmak istemedim..Salona geçtim..Pencereye doğru gittim..Yağmur yağıyordu şıkır şıkır..bu sene ne kadar çok yağmur yağdı dedim içimden..Bir gün güneşli geçiyordu..Üç gün yağmurlu..Yağmurdan yana bereketli bir yıldı..Aslında yağmur sanki içime yağıyordu..Her damla tane tane içime düşüyordu..Gözlerimden yanaklarıma doğru süzüldü yaşlar..Ağladım kimseyi uyandırmadan..Hemde hıçkıra hıçkıra..Ağlamamın sebebinide bilmiyordum açıkcası..Hissettiğim ağrılar mı yoksa yılların verdiği gönül ağrılarım mı..?
Evimiz kenar mahalledeydi..Caddedeki ışıklarda yalnızdı benim gibi..Bir tane araba bile geçmiyordu..Saate baktım
03.00 geliyordu..Tam geceyarısıydı..Bu saatte sokaktan kim geçecek diye düşündüm..Belki benim gibi uyku tutmayan
birisi olabilr dedim..Baktım yağmur durmuş..Hava almak istedim..Yavaşça kapıyı çektim ve çıktım evden..Yağmur bir iki atıyordu ama benim umrumda değildi..Yürüdüm sadece yürüdüm..Hiç korkmadan..Sessizlik öyle yoğundu ki..Aslında
ürkütecekti insanı..Ama ben hiç ürkmedim..Yürüdüm ana caddeye kadar..Ana cadde den bir iki arabalar geçiyordu..
Sevgililer günü kutladılar sanırım dedim ve geriye döndüm..Beni görenler bu kadın ne yapıyor gece vakti yolda diye
içinden geçirmişlerdir muhakkak..Ben aldırmadım..Sanki ağrılarım geçiyordu kendi kendime yürürken..Rahatlatmıştı
gecenin sessizliği ve çisil çisil yağan yağmur..Ve içimden gelip gözlerimden boşanan yağmur taneleri..Hiç kimse duymamıştı haykırışlarımı..Kendi kendime yetmiştim saatin üçünde..Her attığım adım benden bir şeyler götürdü resmen..Çok düşündüm kendi adıma her şeyi..Kendimi anladım açıkcası ve kimselere güvenilmeyeceğini..Bu saatte
beni bu düşüncelere iten nedenleri..
Döndüm evime..Bahçe kapısından girdim içeri..Bahçemdeki sümbüllerin ve nergislerin kokusu birbirine girmişti..
Hepsine dokundum şöyle bir..Yavaşça kokladım ıslak çiçeklerimi..Şappoylarımda bir başkaydı..Biraz daha rahatladım.
Yağmur hızlanmaya başladı..Ne bir köpek sesi ne de horoz sesi vardı..sabah oluyordu ama sessizlik en acı haliyle
sanki beni anlatıyordu..Ne kadar ağlasamda içimdeki düğümü çözememiştim bir türlü..Atamamıştım yükümü..Nasıl
uyuyabilirdim ki her yanım ağrırken..Hiç bir ağrı kesici kesemezdi ağrılarımı..
........Ben sen varkende yalnızım,
........Sen yokkende..
........Olsan ne olur yanımda olmasan ne olur...
........Ben senin yokluğunu atlatacağım kuzum...
Yavaşça kapıyı açtım..Kimseyi uyandırmadan salona geçtim..Müzik dinlemek istiyordu canım..Ama uyanacaklar diye açamadım..İlaç gibi gelecekti sensiz ve sessiz geceme..Balkona çıktım..Baktım tekrar caddeye doğru..Baktığım yerden en az beş yüz metresi gözüküyordu caddenin..Balkondaki sandelyeye oturdum..Yağmurun sesini dinledim..
Bu gece hem gökyüzü ağladı,hem ben ağladım sevdiğim..Kim bilir sen ne hallerdeydin?
sıdıka emek