Yaşıyoruz.....Cevapsız sorularla yaşıyoruz çoğu zaman...yaşamanın anlamını,kendi lügatimizdeki manasını kavramadan yaşıyoruz çoğu zaman.
sanıyoruz ki mecbur olduğumuz için,isteğimiz dışında yaşıyoruz...bunun bir mükafat olduğunu bilmeden bilemeden yaşıyoruz.....varsayalım ki mecburuz...insan mecbur olduğu şeyleri sevemez mi?Yaşamak hızlı bir ölme biçimidir ,bunu düşünen canlılar olarak biliriz.Nedense yaşam ve ölüme dair bildiğimiz çoğu şeyi hep bize çok uzaklarda sanırız...Oysa yaşamak elimizde ve ölüm yanı başımızdadır.Çok sevdiğimiz hayatla,hep kaçtığımız ölüm bizim hayatımızın baş köşesinde dururlar....
Ve yaşarken ölmek...İşte asıl korkmamız gereken belki de budur.Gerçekten ölmek her şeyin başlangıcı,oysa yaşarken ölmek boş geçirmektir hayatı çoğu zaman....yaşam ve ölüm üzerine yazılacak şeyleri okumaya bile ömrü yetmez insanın.
Yapmamız gereken sadece AN denen zamanda olmaya çalışmaktır.Yarınlara ümitle bakmalı ama bugünün de dünün yarını olduğunu aklımızdan çıkarmadan yaşamalıyız...Bugün dünden yarına giden bir köprü,yarınlar ise zamanı olmayan mekanın mesafesi olmayan yoludur..