O kadar sıcak mı ki kalbim, ellerin yanar diye uzatmıyor,suskun kalıyorsun??ama sen bilmiyorsun,İsis’in gözyaşlarını taşıyor kalbimin ıslaklığı, gözlerimden akan isyanı hala gözyaşım mı sanıyorsun yoksa..

Oysa ben sokakta uğuldayan hayata gölgemi vereli,içimde yorgun bir yüreği taşıyor,sebepli sebepsiz hayıflara telaşlanıyorum..Ben karınca diliyle dokurken bir türlü uzanmadığın kalbimin yamalarını;ve akrebin ardı sıra düşüp kalkmalarımdaki çırpınışlarımda varlığını hissetmemi bana çok görmen hangi yüreğin açıklamasını lügatında barındırır ki?

Bu yürekte onca ağrıyı bi başıma taşırken ben,ilmek ilmek işlenmiş sevgimle her gece aşkı geçiriyorum yaşamın deliksiz süzgeçlerinden..dokunmaya cesaret edemediğin şu kalbimle,en derin düşlerimde yıldızlar çalıyorum sana en aysız gecelerden..Seninle yolculuklara çıkıyor,seninle kovalıyorum yelkovanını zamanın akrepten kaçarken..

Bilmiyorsun sevgili!!Dudaklarımdaki utangaç beni herkeslerden saklıyor,ellerimin sevda nasırlarıyla hergün seni bekliyorum ben.Senin kaçak dokunuşlarından ilhamla kurduğum masum ve mahsun düşlerimde seni yaşıyorum,o “ellerini yakacak sıcaklıkta sandığın kalbimde”..Bilmiyorsun ben ayazların en hırçınıyla boğuşuyorum senin için,gözyaşlarıma gardiyan ettiğim şu yürekte!

Sessizlik sonrası çığlığa karışan aklım,bir tek seni sorgular oluyor dumanlı gölgelerde,hem de benliğimi bulamamışken...Ezberi yitik sorulardayım yanıtları bir sende gizli olan..En edepli küfürlerini kaldırım taşlarına tüküren bir çocuk mahcubiyetinden öte değil seni bekleyişimin gözyaşındaki isyan!

Ve sakın Sensizliğimi korkaklığıma verme iki gözüm;
Ben yalnızca esaret ikliminden,bebek tenli avuçlarınla getireceğin yasemin kokulu sevgini bekliyorum,sağır bir piyanistin en derin sadakatiyle hem de!

Yüreğim al senin olsun,her anı senle dolu bir ömür ver sen bana gözümün bebeği...

İsis:Mısır mitolojisinde “Bereket Tanrıçası”

BroKeN..
16.12.2008