Gecenin bir vakti kelimeler sana dokunup kayboluyor. Geceler kadar güzel oluşun kıskandırıyor tüm heceleri,kelimeleri,noktayı virgülü. Gördüğüm en parlak yıldıza sen diyorum daha bir aydınlanıyor odam.Ay parçası oluyor gözlerin .tüm yıldızlar panikte ,yeryüzünde bir telaş yıldızlar kayıyor diye... S enden arınmış saatlerde ,sana uzanan yollara bakıyorum,kokusunu almışssındır diye taze çayın. Sen yoksun yollarda rüzgar kokunu taşıyor odama,her yer sen kokmaya başlıyor. Dokunduğum her şeyde gözlerinin rengi ve seni düşündüğüm anları paylaşılmamak üzere yüreğime gömüyorum.Ama sen gelsen...Gecenin içinden uzatsan ellerini. Selvileri kıskandıran endamın baharı andıran gözlerinle.tıklatsan camı .GELDİĞİN AN DURSA ZAMAN,DÜNYA DÖNMESE VE YELKOVAN AKREP ZEHİRLENSE .... Şu saatler anlamsızlaşmışken,kelimeler sana dokunup kayboluyor.[