SEVMEK YÜREK İSTER
SEVMEK İÇİN BİRİNİ.

Ne kadar kolaydır ’Seni Seviyorum’ u söyleyebilmek..
Ne kadar kolaydır karsımızdakinin gözlerinin ta derinliklerine bakarken bu sözü fısıldayı vermek.
Ne kadar kolaydır karsımızdakini sevgimize inandırıvermek.
Ne kadar kolaydır bir şeylerin tıkandığı yerde ’bu olmadı, bende şansımı başka sevgililerde denerim’ diyebilmek.

Seni Seviyorum.................

Aramızda kaç kişi bu sözü söylerken inanarak söylüyor?
Aramızda kaç kişi sevgiyi en gerçek ve en yalın haliyle duyumsuyor
yüreğinde?
Aramızda kaç kişi sevgisinin üzerinde menfaat tohumlarının yeşermesine izin vermeden sevmeyi becerebiliyor?
Aramızda kaç kişi sevgisi uğruna, almadan vermeyi erdem sayıyor?
Aramızda kaç kişi sevgisini tek bir kadına/erkeğe yoğunlaştırıp, ’biri giderse diğeriyle idare ederim’ zafiyetine düşmeden besleyebiliyor?

Bizler sevmeyi yanlış öğrendik. Yanlış benimsedik.
Eyvah!! ki ne eyvah!!

Sevmek; sadece sevgiliyle yatakta geçirilen birkaç saat demek değildir.
Sevmek; sadece ’işte yatak dışında da birlikteyiz’ deyip, sağda solda gezinmek demek değildir.
Sevmek; sadece sevgiliyi koluna takip, çevreye caka satmak demek değildir.
Sevmek; sadece patlamış mısır yiyerek ya da el ele tutuşarak film seyretmek değildir.
Sevmek; otomatiğe bindirilmişcesine sadece hafta içi, sadece hafta sonu, sadece belli saatlerde buluşmak değildir.
Sevmek; ’seviyorsa beni bırakıp gitmez, giderse zaten sevmiyordur ’felsefesini savunarak sevgiyi kendi kaderine terk etmek demek değildir.
Sevmek; ’O bana nasıl davranırsa, ben de ona öyle davranırım’ demek de değildir.

Sevgide yalan olmaz, rutin olmaz, menfaat olmaz.

Sevmek; bazen hiç sebepsiz, sırf sesini duymak için aramaktır.
Sevmek; gecenin bir yarısında uyanıp ’Seni Çok Seviyorum’ mesajı yollayabilmektir.
Sevmek; hiç beklemediği bir anda, hiç birşey demeden sarılabilmek, saçlarını okşayabilmektir.
Sevmek; zor anında yanında olduğunu hissettirebilmektir.
Sevmek; sıkıntılı zamanlarda sözle değil, özle destek olabilmektir.
Sevmek; kaybetmemek için kıyasıya mücadele edebilmektir.
Sevmek; ’tekrar tekrar ne gereği var ki’ diye düşünmeden defalarca ’Seni Seviyorum’ diyebilmektir.
Sevmek; arabayı birden durdurup, kösedeki çiçekçiden bir çiçek alıp verebilmektir.
Sevmek; hiç gereği yokken bile ona küçücükte olsa bir şey almak, onu sevindirmek isteğidir.
Sevmek; alışkanlıklardan seve seve vazgeçebilmektir.
Sevmek; sevgisi uğruna her şeyi ayaklar altına alabilecek yüreği taşıyabilmektir.

Sevmek; sevgisi uğruna her şeyi ayaklar altına alarak, size koşan
sevgiliye yüreğinizi açabilmektir.
Sevmek; koşullar ne olursa olsun, bir dilim ekmeği, bir meteliği paylaşabilmektir.
Sevmek; merak etmek, merak edildiğini bilmek istemektir.
Sevmek; özlemek, özlendiğini duymak istemektir.
Sevmek; başkalarına bakmak, başka birilerini düşünmek, başkalarıyla da gönül eğlendirmek düşüncesinin içinden gelmemesidir.

Böyle hissetmiyorsak, sevgimizi böyle yaşamıyorsak ’seviyorum’ demeyelim. Dünyada her şey bu denli kirlenmişken, bırakalım.


BIRAKALIM


ÖRS İLE ÇEKİÇ ARASINDA

DÖVÜLÜP ÇELİKLEŞEN,

GÜNEŞ İLE DOĞUP

GECEDE ŞİİRLEŞEN,

BİR SAZIN TELİNDE

NOTALAŞIP, AŞIKLARA SES OLAN,

BİR NEFESLE CAN OLAN

BİR SÖZLE DEM OLAN

AYNALARA SIR OLAN,

TUŞLARDA DEĞİL

AŞKIN KALEMİNDE HAYAT BULAN.

BIRAKALIM HİÇ OLMAZSA ,

Ferhat ile Şirin

Aslı ile Kerem

Leyla ile Mecnun

ADINA

SEVDALARIMIZ, TEMİZ KALSIN....

Ahmet YILMAZER



www.atamturk.azbuz.com