Yazıyı astığınızda okudum, yazdım sonra da sildim...Gün içinde gittim geldim..Tekrar yazdım sildim..En nihayet sizinle paylaşmaya kara verdim..Lütfen mazur görün..Ama burada anlattığınız sizin gerçek yaşam öykünüz ve haksız yanınız...

Siz aşık olduğunuz genci kaza sonucu kaybettiniz, kazaya ve kadere iman, burada başlıyor...
İstemediğiniz biri ile evlenip ''saygı'' duydunuz , iki evlat sahibi oldunuz ve evlatlarınızın babasına ''o adam '' hitabı ile saygı duymak arasında bağ kuramadım.Yürütemediniz ayrıldınız, olabilir.Ama iki çocuğunuzun ömür boyu vazgeçmesi mümkün olmayan bir insandan ,babasından konu ederken o adam demenize üzüldüm ...

Doğrusu üzüntümün sebebi de şu oldu..
Düşünsenize, onüç yıl bir yastıkta, bir çatı altında, bir hayat paylaşıyorsunuz ve aynı sofrada yemek yiyorsunuz, sevgi yok, saygı var ??
Neyin saygısı afedersiniz de...Mecburiyet demeniz yeterliydi.
Bu saygılı olmak demek değil bana göre , evlatlarınıza her türlü davranış ve düşüncenizle örnek olacağınızı unutmayın....Siz bir yetişkinsiniz..Onlar sizin anladığınız gibi anlamayacaklar ve ana-baba arasında kalıp olumsuz yönde etkileneceklerdir..
Dikkatinizi bu noktaya çekmek istedim.

Hayat güzel ve devam ediyor ...çok doğru...Dilerim özlemini çektiğiniz hayatı , sevdayı yeniden elde edersiniz...
Hayatın yokuşları olduğu gibi inişleri de var...Unutmayın derim ve çok dikkatli , titiz seçimler yapın her konuda...Dostane fikrim....
Beni yanlış anlamayın ben de bir anneyim.Kadınım, sizi çok iyi anladım, ama saygı algınızı anlamadım hepsi bu...

'' Hoşgeldiniz ''

Selamlar .....

Bizim toplumumuzda büyüklerimizin gelenekselleşmiş yanlışıdır bu yapılan.
Aslında iyi niyetle yapılır ancak bir acıyı dindirelim derken başka bir acıya neden olunduğu akıllara gelmez.

Kız olsun erkek olsun genç ise hayatı bilmez, acısıda dinmediği için zaten sağlıklı düşünemez.

Bireyin birey olmasına hiç izin verimez. Hele bu kız çocuğuysa tabular baskılar artar. Büyüklerin istediği, korktuğu, koruduğu ne bireydir ne toplumdur aslında... sadece kendilerinin saplantı haline getirdiği ve değer sandıkları değersizliklerdir.

Sen birey olma yolunda bir adım atmışsın.
Artık bahanen yok bunuda bilmelisin.
Ayakların üstünde kendi özgüveninle, duruşunla varsın
artık.