Aşkın tarifini yapmak bana düşmez ama, sanırım tuhaf bir yasaktır aşk. Ya kendinden taviz verirsin, yada sevdiğinden. Ortası yoktur bunun, keskin çizgilerle belirlenemez olsa gerek. Ama yasak hep vardır. İp üstündeki cambaz misali hata yapmama çabasıyla, o anın zevkini ortak kılarak ortaya garip bir harmoni çıkar. Eğer cambaz olacaksan o işin zevkiyle beraber tehlikesini de hesaba katman gerekir. İşte bu durumda bu zevk o tehlikeye değerse, risk de buna değerdir bence. Rakibin kader olsa bile. Kader deyip hayata bir kuklaymışçasına boyun eğmek değil mi yersiz olan? Yoksa bir şeyleri değiştirmek adına kadere karşı isyan mıdır bu? Ama yasaklar kaderden de olsa, biz de koysak hep var olacaktır. İşte cambazın yasağı da o tehlikedir. O tehlikeyi fazla önemser ve o ipe çıkmazsan, aşık değilsindir arkadaş. İp senin için bir yar, sen ise o ip için bir aşık olacaksın. Ve o ip seni kabul eder ve üstünde seni taşırsa kazandın, yoksa yere düşer ya aşkından yada hayatından olursun.

Burçin Kef