Y. B.’ a
Dost;
Bu sana ilk mektubum. Nicedir zihnimin kıyılarında dolaşan ama bir türlü yürek yetiremediğim bir niyetin ilk adımıdır bu.
Hayatın bize sunduğu / dayattığı her bir yol ayrımında, yalnız karar vermek zorunda kalmış olmanın yorgunluğu ile sana döndüğüm bu satırları okurken, amacımın senide kendi iflah olmaz anaforuma çekmek olmadığını, sadece paylaşmanın dayanılmaz hafifliğine sığınmak istediğimi bilmeni istiyorum.
Dost;
Yaşamın kalorifer diplerinden göründüğü gibi olması için ettiğim duaların kabul olması umutlarımı ısrarla diri tutuyorum. Hayatın karşısında ısrarla ve inatla dik durmaya çalışıyorum.
Bilmiyorum dost, acaba ben mi fazlaca tuhafım yoksa hayat finali ters labirentlerden mi sunuyor önüme? Ve ben labirentler ortasında doğru odayı bulma gayretimi son dermana kadar kovalama azmimim devam etmesi duasındayım.
Son damlayı sevindirmeye niyetim yok dost. Bundandır yazıyorum sana ve yazacağım. Yüreğine iyi bak dost. En Merhametliye emanet ol.