3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
679
Okunma
Düşüncelerin sonsuz derinliğinde, hayallerimin beyazlığını rakının beyazlığına mağlup ama mağrur bir kumandan edasıyla teslim ederken, akıp giden zamanın acımazlığına anlam veremeden geçen bir gecenin sonunda, hayata bir geceliğinede olsa buğulu camlar ardından bakarken haykırıyorum, kendilerine beni üzme hakkını vermediğim halde canımı acıtan bütün insanlara. Kurtarın kendinizi benden kaçıp gidin kendi sahte dünyalarınızdaki ikiyüzlü aşklarınıza. Ben mi? Dünyanın merkezinde sonsuz aşk için ağlıyor olacağım…
Cevap Yaz