İnsan işte,bazen yağar, bazen gürler, bazen de bir meltem gibi yürekleri yalar geçer. Hayatı nasıl okuruz, bir roman sayfasında gibi mi, bir film şeridinin hızla akan fragmanında mı , yoksa bir köylünün dertten kırışmış esmer alnında mı ? Nerede olursa olsun herkesinki hayat , ben hayat işte diyeceğim yine,belki de çok basit olacak bu iki kelime dünyayı anlatmaya. Basitlik hayatın içinde gizli, gurur ve öfkede de rastlanır yer yer kendisine . Köpüren bir derenin gecenin içindeki kızgınlığı da basittir,çünkü bir sonu vardır işte onun da . Ama bir damla göz yaşı titretit dünyanın en sağlam kalelerini, yıkar , söker taşlarını erişilmez burçların.Hayatı nasıl anlarsak anlayalım basittir, bir gölge gibidir kavak ağacının altında duran. Gece olur kayboluverir karaltılar. Ama yine de bir buruk kalır bir taşın üstündeki çiğ tanesi gibi.Sabah olunca onun da elinden tutar uzaklaştırır
rüzgar bulutların üstünde geriye kalanları da. Yolda tozlar sarılır tekerine hayatın , çiçekler korkar , bülbüller siner gölgesine kalbin ama basitlik dikilir ihtişamını alıp hayatın tam ortasına. Ne varsa ciddi bilinen değiştirir yerini bir tek şey bırakır yerine o da "insanlık" işte o kalır gölgesinden insanın.