Bugün farklı bir gün,insanlar gözüme farklı görünüyor,pencereyi açtığımda içime çektiğim hava farklı,toprağın o tiz kokusunu içime çekiyorum,bu her zaman ki toprak değil,dünya insanın gözüne farklı görünüyormuş bazen,bazılarına “Cennet” bazılarına “Cehennem” gibi farklı görünebilir.Ben o cennetin eşiğindeyim adeta…
İleri bir adım atsam mutluluğum bozulacak,geri bir adım atsam da mutluluğum bozulacak gibi zannediyorum,o eşikte beklemek istiyorum hep öyle kalmak…
Güne insan olumlu bakmaya başlıyor,her şeyde bir hayır arıyor ve normalde çok kızdığı veya takıldığı şeyleri görmezlikten gelerek,başımın üstünde der gibi karşılayabiliyor.Bunun farkına
varmak ayrı bir keyif…mutlusunuz ve dünyada hiçbir şeyin sizi üzemeyeceğini ve bu mutluluğu bozamayacağını düşünüyorsunuz.Evet küçük şeylerden mutlu olmak güzel ama her insanın kendine göre büyük değerleri vardır.Bu büyük değerlerden birine sahip olduğunda o insan için küçük şeylere nazaran yaşanan mutluluğun milyonlarca katıdır beklide yaşanan mutluluk…
Aklına geldikçe tebessüm ettiren ve o anı unutamayacağını düşünen insan gerçektende belki mutluluğu yakalamıştır.Dünya’nın ömrü uzun ama insanın ömrü kısadır.Bu kısa ömür içine
bir insanın ne kadar mutluluk veya hüzün sığdırabileceği ise muammadır…Konumuza dönelim dünya’ya farklı bakmaktı konumuz peki bana ve aynı hissi paylaşan insanlara dünya’ya farklı bakmamızı hissettiren neden nedir acaba ?...,dünya’ya mutlu baktırabilecek kadar değerli ve insan yüzünden hüznü silip yerini tebessüme bıraktıran şey…
Belki bu iki kelime ve birkaç heceden oluşan bir sözdür…belki bu söz “Seni seviyorum” dur…

GÖKHAN DEMİR
28.01.09
12:15