sana karşı duygularımın filiz atması nasıl oldu biliyormusun betül?sen liseye giderken aynı otobüste giderdik...sen okula,ben... bataklık da açmış gül gibi duruyordun otobüste.parıl parıl parlıyordun.ay gibi yüzün var dı.kara delik gibi çekti gözlerin beni sana.işte aşk tohumları o zamanlar düştü sineme...
Aradan bir zaman geçmiş ti.sen liseyi bitirmişsin,üniversiteye başlamışsın.
ben tesadüfen sizin evin olduğu istikamete gidiyorum.tabi sen yürüyorsun...
birden şimşek çaktı başımdaki dumanlardan...gözlerime inanamadım.evet;sendin içte karşımdaki...öyle içim yandı ki...hani kaynar suyu bir dikişte aktarırlar ya ağzından,için paramparça olur.işte öyle...
Otobüs olmadığından,yürümek zorundaydın.beni ve arabayı da tanıdığından,ben durunca sende durdun,baktın....davet etmiştim seni.yabancı saymadığından kabul edip binmiştin...senle ilk diyaloğumuz o gün başladı işte.ilk konuşmamız.
yalandan sorular sordum sana.kimin kızı olduğunu,adını.nere okuduğunu bi güzel öğrendim işte...oh olsun!
sonra;okulunu öğrendimya,mektuplar atmaya başşladım sana.bir kız ismiyle. ya ayşe ç....ya da hacer s...takma ismiyle mektuplar attım sana..şiirler ekledim...aşkımı ilan ettim.kartlar gönderdim.olmadı evine yolladım mektuplar değilmi...
Sen ne güzel kızsın betül ...her gördüğünde gülümserdin.gözünü başka yerlere çevirmezdin...can betül.gözlerin ne alıcıydı bilemezsin.sanki deniz içinde taze gül olurya,hani kıristal camların içinden bir resim yansır...nasıl desem;nasıl anlatsam tarif edemem...
Ne günlerdi...şimdi nerdesin betül..?!
şehirde gezinti ,yani saklambaç maceralarımız başladı senle değilmi sonra...
ben;ne zaman çarşıya gezmeye çıksam,sende çıkıyordun sanki.umulmadık yerde,içime bir sızı düşüyordu.bir kor tutuşuyordu.hani uçak hava boşluğuna gelirde sarsılırya...işte bana da öyle bişeyler oluyordu.ve diyordum ki,şimdi betül karşıma çıkacak.arkadaşlar olursa yanımda inanmazlar,alay ederlerdi.atma nebi,yani pes,burdadamı göreceksin.buraya gelirmi oğlum o.gibi sözlerle dalga geçerlerdi benle...aradan beş dakika geçmezdiki sen karşıma çıkardın...ah o günler.o geçmelerin.o bakışın.sanki sen başka bir alemden lütfettin dünyaya.öyle çekerdin beni.çok iddaya girdik arkadaşlarla,çok zarara soktum sayende.şimdi inanamıyorum,nasıl hissedermişim seni önceden.!?onlardan ayrılır,peşine düşerdim.kadırımın birinde se,diğerinde ben.sanki elele
yürüyomuşuz gibi.istasyon caddesinde gezer dururduk.bazan ardında olurdum.bazan yanında.bazan önünde.sen yorulurdun da,yimpaş a girerdin.o zamanlar en lüks alışveriş merkeziydi yimpaş.giyim reyonlarında saklambaş oynardık sanki.ben gizlenirdim aralarda.eğilsen görecektin beni.elbiselerin arasına saklanırdım.gizli kameradan görseler
beni hırsız sanırlardı ya...yakalanmamak için ne eziyetler çektim bilsen.
Sen ne güzeldin betül ya...tesettürde yakışıyordu sana.eşardın seni öyle yüceltiyordu ki gözümde..içim yanıyordu ama dumanım tütmüyordu.
belki dört beş yıl böyle gezip durduk senle değilmi...arada bazı olaylar oldu.söylemiyorum.boşver.ama çok kırıldım sana.
En güzel şiirlerimi o yıllarda,senin sayende yazdım biliyormusun betül.?günde iki üç şiir yazardım.tık tık tık...saat gibi.sana da yolladım.adına şiirler yazdım.şimdi o günler kadar yazamıyorum işte.seni göremiyorum artık
Nerdesin betül..?!
en çok neye üzülüyorum biliyormusun;senle şöyle otutup güzel güzel konuşmadığıma.ve sen şehre giderken,ben neden peşine düşüp gitmediğime.eve gittiğime.
keşke ev yerine ardından gelseydim,de daha çok görseydim seni...ve bir resim in elimde olmadığına.ne olurdu uzaktanda olsa bir resmini çekip saklasaymışım...öyle üzülüyorum ki bilemezsin...
İki ay kadar önce seni 6 yıl aradan sonra bir durakta gördüüm şok oldum inan.seni başka vilayetde biliyordum.birden görünce...hani tren ikiye böler ya bir yüreği....işte öyle ezildi içim.ağlamamak için zor tuttum kendimi...sen hala güzel,hala baştan çıkarıcı kadar güzelsin.hiç değişmemişsin...öyel, melul melul bakıp geçtim.ilerde durup bekledim.gelirsin diye.bulamadım.sanki konuşmak ister gibiydin.o gözlerin mıknatıs gibi çekti yine beni sana...
nerdesin betül...!?
(devam edecek)