Seni kaybettim,
oldum, bittim.
Dostca ayrilmistik.
Once uzulup aglamistik,
birbirimizin gozyaslarini silmistik,
sonra icimizden gelmesede gulumsemistik.
"Gitmemi istiyormusun" sordugunda
"Gitme" sozcugu duruyordu dudagimda
birturlu ordan kopup gelemedi kulagina.
Yine elimi uzatmak istiyordum sana.
Sen kalktin, gidecektin sonunda.
Son birkez icimden sana sarilmak geldi
sarildim’da.
Aklima hic sormadan
kalbimin sesini dinledim o anda.
Carpiyordu herzamanki gibi delice.
Sarildim sarilmasina, ama ayrilik vardi
zaman gectikce ayrilik yaklasiyordu.
Zor olsada ayirdik ellerimizi ellerimizden.
Aci olsada ayirdik kalbimizi kalbimizden.
Elimi basima dayadim,
donup aglama dedin.
Aglamiyorum, hayir aglamiyorum
gozyaslari vardi gozlerimde
yaralar vardi kalbimde.
Biliyorum aynilari vardi sendede
"Ya neden" kendimize sordugumuzda
anladik,gulumsedik.
Ayriliga sonunda geldik
artik birbirimizi goremeyecektik
ve belki hic bir zaman sesimizi duyamayacaktik.
Raziydik oylece kolay herseye ikimizde.
Birbirimizin resmi bile yoktu elimizde
hani su resimlerden-vardir ya onlardan
arkasinda biseyler yazanlardan
hani sevdiginden uzak oldugunda
cikarip bakarsin ya ozlediginde
ve ya eski gunleri hatirladiginda.
Hatiralar, hatiralar
once ayrilik vurdu sonra onlar.
Bak, bak su bulutlar
onceden beyaz olan bulutlar
gokyuzunu sardilar
sonra karardilar
ve icimizdeki yaslari uzerimize doktuler.
Okadar buyuktu icimizdeki yanginlar
ve oylesine kaldilar.
Biliyorduk ikimizde
sevgi yasayacakti icimizde.
Alismistik hayatin bu akisina
gucumuz yoktu aciyi durdurmaya.
Sicakligimizla birbirimize sarildik
ve birdaha, ayrilmak gerekken, baglandik.

YILDIZ