1. Görüşme


Sadece durakta bekliyordum.. Oysa yarın evleniyordum, mutlu bir hayata adım atacaktım.. Sadece durakta bekliyordum.. Bir kadın daha ne isterdi ki. Sevdiğim adamla evleniyordum. Herşey yolundaydı.. Sadece bekliyordum. Yarını düşlüyordum.. Duraktaydım..

O gülüşü vıcık vıcık olan adam yanıma yaklaştı, bana saati sordu, cevap vermedim. Belki cevap verseydim... Şehrin arka caddelerinden birindeydim, soğuk bir sonbahar akşamına rastlar bu olay. Caddede kimsecikler yoktu, otoyolun karşı tarafında bir transseksüel müşteri bekliyordu, rahatsız oldum, ama sadece durakta bekliyordum. O da yaşamalıydı.. Ben durakta bekliyordum.. Suçum buydu... Birazdan durağın önünde beyaz bir araba durdu camları içim gibi kapkara olan. Otuzdört plaka, sadece bunları hatırlıyorum. Kapı açıldı, içinde şoförle beraber üç kişi vardı. Ön koltukta oturan seslendi. Gülüşü vıcık vıcık olan adam ona doğru yaklaştı, yine vıcık vıcık bişeyler konuştular, ben sadece durakta bekliyordum.. Sonra bana doğru baktı adam. İçim buz kesti. Başımı çevirdim. Gitse miydim, koşsa mıydım o an, değişir miydi, zaman geriye gelir miydi, ben durakta otobüs bekliyordum. Yüksek sesle ’ Tamam ’ dedi vıcık vıcık. Onlara bakmıyordum ama gözucuyla görüyordum, arka koltuktaki adam arabadan indi.. Bana doğru geldiklerini gördüğümde kaçmak için çok geçti. Çığlık çığlığa bağırmak işe yaramadı. Karşı kaldırımdaki transseksüel de bana acıyarak bakmaktan başka bişey yapmadı.. Oysa ben o odaya gitmek istemiyordum.. Onların bana dokunmasını istemiyordum.. Ben sadece otobüs bekliyordum.. Yarın evlenecektim ve mutlu olacaktım...