çoğu zaman çizgi roman kahramanları gibi olmayı istemişizdir.Onlar gibi güçlü, hızlı, karizmatik vs. Ölümsüzdür onlar çizgilerden oluştukları için yok edilemezlerde. Sonunda hep galip gelendirler biraz hırpalansalarda başlarda.

Ben hep süperman olmak istemiştim mesela. Göklerde bulutların üzerinde uçabilmek güzel olmalıydı. İnsanlara yardım edebilmek asıl güzel olandı. İyinin ve kötünün yargıcı olmak...

Anladım. Yaşadım. Bulutların üzerinde uçabilmek için süperman olmak gerekmiyordu. Ölümsüz olmakta keyifsiz olsa gerek. Yardım edebilmek için insanlara adam gibi adam olmak yeter de artar bile.

Şimdi ne mi yapıyorum, hayallerimin peşinden koşturuyorum. Minicik adımlar atıyorum. On düşünüp bir minicik adım. Hata yapınca telafisi kolay olsun diye minicik adımlar. İnsanlara anlatıyorum bir şeyi başarmanın sırrının sevmekten ve çalışmaktan ibaret olduğunu. Hayattaki her şeyin bi an da değişebileceğini. Ölümsüz olmadığımızı, ölmeyecek gibide savaşmayı anlatıyorum.

Ve bu hayatta 7 kere öldüğümü ve gözlerimi açtığımı anlatıyorum...