___ ”gün gelecek, bir sabah ezanı içimi dolduracak aşk gibi ve bir sabah
___ ömrümün en uzun uykusuna uyanacağım, bilmiyorum/kim bilir.” ()



Kokuna koştum savrulurken hayata ay/kırı saçlarım yılların kızıllığında kor bir yangındı mevsim. Bir yangın ki yalancı bir baharı resmediyordu tuvale ve ben iklimsiz yaşdönümlerimde en son kendime gülümsüyordum. Başarıyordum belki de öpmeyi yanaklarından payıma düşen yalnızlığı sonra kucaklıyordum geçmiş yılların hüznünü kırık bir aynadan.

Bir daha uyanmasam ki susmazlar bilirim tüm aşk şiirleri. Ah o kokun için kaç saat, kaç yıl beklemişim de hiç değdi mi sahi, sen miydin o aşk şarkıları söyleyip dokunamadığım gençliğim. Ah bu bir şaka olsa, saklasa tüm nehirler beni bereketli topraklarına. Ki bir ömür hatırlarım bendeki seni. Ceketim sırtımda kokun ceplerimde, hatır değil sadece hatırla. Ki aynalarda yalnız ben, yalnızlık ben.

“Yalan değil gittiğin ya seni kandırdılar ya ben kandırıldım. Oysa nasıl da koşmuştun dizelerime, ben ne çoktum sende.” Bugün benim doğum günüm ne yoksun ne çoksun. Hoş geldin eski dostum hüzün. Hayat mecbur bırakırmış öğrendim. Yasına ve yaşına bakmazmış hayat. Omuzlarımda yılların yükü, saçlarımda kırk küsur yılın vicdan muhasebesi daha dün, dün gibi her şey. Ve öğrenilmiş çaresizliktir zaman.

El ayak çekilecek şimdi ve kırkikindi yağmurlarıma bir çiçek daha düşecek belki bir mucize daha saçlarıma. Anılar biriktireceğim 23’üncü günlerime bir yangın gecesi düşlerimde kaldığın gibi mucizeler saklayacağım ömrüme.

Bu sabah bir sabaha uyanacağım, hayat yine buselik makamında çalacak ömrümden yılları, gülümseyeceğim bir aynadan kendime.
Ve savrulurken hayata ay/kırı saçlarım aşk ve düş kapatacak gözlerimi ve ben tek başına ve yine yalnız uğurlayacağım kırkikindi yağmurlarımı kokusunu koşarak mutluluğa…


() 40 Yıl 1’inci Gün’den alıntı.
Copyright © by ahd
Ali Hakan DÜZ