Bazen güzel bir rüya görürde uyanmak istemezsin ya çünkü uyanırsan o güzellik orada kalacaktır,bir daha yakalayamazsın o sahneyi hep rüyayı sürmek istersin ama diğer taraftan da gerçekler çağırır seni bazen bu gerçeklere aile bireylerinden birinin sesiyle uyanırsın o zaman ne kadar söylenirsin ,diğer taraftan da sorumlulukların gelir aklına ve iyi ki uyandırdılar dersin …

İşte aşkta böyle bir şey ilk başlarda güzel bir rüya gibi başlar,her iki taraf içinde mutluluk sonsuz gibidir fakat dedim ya rüyalar bir şekilde kesilir,aşkta öyle bir anda neye uğradığını bile anlamazsın ,bazen en yakın bir arkadaş gibi yaklaşır yanına dertleşir seninle çok şeyler paylaşır bu paylaşım aslında senden götürdüklerinin başlangıcıdır,her şeyini yavaş yavaş verirsin bunu farkında olmadan yaparsın mutlusundur yani o an için,bütün evrenin güzelliklerle dolu olduğunu,her insanın mutlu olduğunu sanırsın ,sevinç çığlıkları yükselir dudaklarından derken o çığlıklar feryada dönüşür yok olmaya başladığını hissedersin sonra yakın dostun olan aşkı ararsın ama o senden aldıklarıyla kaçmıştır giderken de mektup bırakır seninle çok şey yaşadık ama anladım ki her şey bu kadarmış artık sana olan hislerim yok…

Bu kadar basit miydi diye düşünürsün önceki paylaşılanlar bırakmaz peşini, bu terk ediliş senin yok oluşunun başlangıcı gibidir. Derken kendini toparlarsın, senden alınanları da bulmak istersin ama ne fayda giden gitmişliğinde kaybolmuştur. Sende eksik parçalarını saklamaya başlarsın ve artık kimseyi koyamazsın onun yerine çünkü o senin ilkindir ve ondan başka girecek olanlara da acı çektirmek istersin. Kendin çekmişsindir ve karşı tarafa da yaşatarak bir nevi mutlu olacağını sanırsın ama anlarsın ki bu iki taraf içinde uçurumdan aşağıya düşmektir, son anda bir dal uzanır artık o dala tutunmak zorundasındır derken hayatına yeni yönler verirsin evlilik denilen duyguyu tadarsın ama bu yine de seni mutlu etmez, belki bir nevi unutursun ilk aşkını ama kalbinin bir yanı boş kalır.

Sanırım ki aşk önceleri verip, sonraları almaya yeminlidir ve o kadar aç gözlüdür ki vermelerine doymaz bakar alacak bir şey kalmamış seni terk eder, yeni kalpleri çalmak için yola koyulur, ondandır ki her insan biraz hercaidir…

Irmak Erciyas
2007 / izmir