Başını sonunu getiremediğimiz, önümüzü görmekte zorlandığımız bir zamanın kovalamacasında.Sanki çok sey yaşamış görmüş gibi 24. yaşımın son aylarında, saçlarıma şimdiden aklar düşüren, Beni ve benim gibileri siteme büren, Türkiye Cumhuriyeti’ni şuan yöneten kişilerin Tüm ülkeyi tek ampulle aydınlatma düşüncelerini, sadece kendi ışıklarının kendilerini aydınlatmaya, diğer 70 milyon insanı karanlığa mahkum etmeye çalıştıklarını kendi tasvirimle yaşadıklarım ve gördüklerimle anlatıyorum.

Her sabah kalktığımda kahvaltımda bir şeylerin eksikliğini yaşıyorum, üzerimden sanki tır geçmiş gibi gün boyu yorgunluğumu üstümden atamıyorum, işçiyim çalışıyorum, asgari ücret ’’tutarını yazmaya bile utanıyorum’’ alıyorum.Kendi mi bir kenara bıraktım şükür ediyorum... Ama iki çocuklu bir ailenin babasının benim maaşımı aldığını düşündükçe daha bir kaygılanıyorum.Komşularım var gözümle görüyorum, Belediyenin yardımlarıyla ayakta durmaya çalışıyorlar.Her ay kapılarına kömür konuyor, Her ay yiyecekleri gıdalar eksiksiz getiriliyor,Her gün anneleri soğuğa aldırmadan sabah erkenden bedava ekmek dağıtılan araçta saatlerce iki ekmek alabilmek için bekliyorlar.
Allah razı olsun hükemetten deniyor oy veriyorlar bir dahaki seçim için şimdiden övgüler yağdırıyorlar. Peki şimdi soruyorum, insanların hepsi doyuyor ve kimse yardıma muhtaç değil öğlemi.Sanmıyorum bence bu durumdan faydalanmaktır açı doyurmak açıkta olanı kapatmak değil.Varmı öle başkalarının hakkını başkalarına yedirmek.İnsanları tembelliğe sürüklemek varmı.Şöyle bir düşünce oluşmuş -Ne çalışacağım kardeşim belediye herşeyi veriyor gidip sabahtan akşama kadar kahvelerde sürterim eve gelir karıyı iki dürterim, sonra öküzler gibi yatar koyunlar gibi sürülürüm başımda çobanların en büyüğü.

Velhasıl gelelim konunun açık kalmış yanlarını örtmeye üffflüyorum, sıkıldım kendi kendime söyleniyorum.Kime ne verilmiş bilmek istemiyorum ben kendim çalışıp, kendim kazanıp kendim yemek istiyorum emekli olunca sefasını sürmek benimde hakkım.Okumak ve sağlık ta paralar kaldırılsın ve herkes çalışsın herkes hakkını alsın. Çalışamlardan kesilenler, yatanlara aktarılmasın.Asgari ücret tüm ihtiyaçlarımızı karşılayacak kadar arttırılsın,üffletmeyin beni söyletmeyin beni yazdıkça yazarım, susmam peşimden adam toplarım sizin haberiniz olmadan arkanızdan kuyunuzu kazarım.Seçme ve seçilme hakkım var hodri meydan bende adayım...

İçinizde allah korkusu var sananlar yanılıyor, Hazreti Ömer’i örnek alın ve sadece Türkiye’nin halini şöyle bir gazetelerden haberlerden takip edin, Cehennemin dibini hazırlamışlar çoktan sizin için,Türkiye de ilenen her suçta payınız var ve işlenen her cinayette adınız, gasp edilen yerlede namınız yürüyor ve sokak ortasın da bir çocuk ağlıyor günahsız dünyadan habersiz siz herşeyden bir habersiniz, biz öyle değiliz ben üflüyorum sizler çok sıkıldım çok bunaldım, bu yazdığım kelimelerle iyice daraldım yeni beklentilerimi anlatayım.Okuyan sayısı artmış çağdaşlığı ve tam bağımsızlığı hedefleyen her zaman herşeyin eniyisini isteyen, Türkiye cumhuriyeti vatandaşı olan herkesin sadece Türkçe konuşmasına müsade edilen, farklı dil ve farklı kökenlerin sadece kaybolmaması için örf ve adetlerin anlatıldığı tarih dersinde işlenilen konuların yeterliliğini savunan bir garip yazarım,
Susmam, susturulamam, ölümden korkmam, sözümün arkasındayım, siz ya, daha iyisini yapabileceğinize inandırın beni yada üffletmeyin...