iyi insanlar iyi dileklerle iyi cümlelerle yansıtılmalı kağıtlara... sende benim için hep en iyi hep en doğruydun biliyor musun? insanların etrafında yaşanan keşmekeşlerinden haberdar olmazdın hiç gözüne sokarcasına sunsada zaman...
şimdi gittin... benim küçük dünyam... içimde ne kadar da yer kaplıyormuşsun aslında bilememişim...
her sevda sürgününden geri döndüğümde yaptığın gibi kollarını açıp bana gel demeni bekliyorum ama nafile... sen gideli çok oldu...
nasıl biriydi benim babam en iyi ben biliyorum... öncelikle mertti... parayı hiç sevmedi... ilk aşkı SELDA BAĞCAN ikincisi ANNEMdi... birde gizli sevdası vardı bira... herşeyden vaz geçmiş gibi görünür aslında en çok ona bağlanırdı... hiç belli etmese de çok severdi evlatlarını... duygu’su, ilgi’si onur’u vardı ama ben tektim... ben evrim dim onun ilk göz ağrısıydım... öyle derdi...1 mayıs hem doğduğu gün hemde bayramıydı... hayatının evrim’i olmuştum... evrimsiz devrim olmaz öyle derdi...
seni çok özledim baba... sen benim küçük minik gizli sevdammışsın... anlayamamışım... yerini doldurur sandığım herşey aslında safsatadan ibaretmiş de bilememişim...
torunun şimdi senin gidişinle yaşıt... gönül isterdi ki mezar taşına değil o kocaman yürekli adama dede desin o minicik melek... gözlerim yolda şimdi... gelmeyeceğini, gelemeyeceğini bildiğim halde... seni ziyaret etmeyeli çok oldu... kızma bana olur mu? ve söz verdin sirlarımı anlatma kimselere... elveda yok bende ne kadar geri dönmeyene elveda densede.... sadece HOŞÇAKAL... BABAM...