Hayatıma anlam katan önemli olayların listesini yaptım.Benim için en önemlileri ailem,annem babam, dostlarım unutamadıklarım.Bunların haricinde duygularımıda listeledim; samimi olmak,hoşgörülü davranmak, merhametli olmak,Allah sevgisi ile yaşamak olduğuna inandım.Bu benim görüşüm,herkes böyle bir düşüncede olmayabilir.Ama dünyanın fani ve çok kısa olduğunu unutmayalım.Bazen hiç ölmeyecek gibi yaşıyoruz ,sanki sıranın bize gelmeyeceğini düşünüyoruz.Ölüm bir nefeslik.Nezaman geleceğini bilemessin.Zaten biz hepimiz derin bir uykudayız.Vaktimiz dolup ölünce o uykudan uyanacağız.Uyandığımızda herşeyin geç olduğunu fark edemeden,ne olduğunu anlamadan bittecek.
Dünyada da herşey kalacak,dostluklar,eşyalar,ailemiz,birikimimiz...
Fark ettiğimizde bize gerçekten zor gelecek.İş işden geçince küs olduğumuz insanlarla barışamadan,helalik alamadan, nasıl hayat yaşıyorsak o şekilde haşır olacağız.Şimdi soralım kendimize "ÖLÜM SIRASI BANA GELSE, BEN ÖLÜME HAZIRMIYIM"Zaten öldüğümzde kendimize ilk sorduğumuz soru bu olacak veya olmayack.Ben ölüme hazır değildim,daha yapacak çok işim vardı;rabbim bize o kadar çok vakit verdiki biz bunu idark edemiyoruz.
Ölüm gelmeden evvel ölümü alışmalıyız.Bir hadisdede şunu anlayalım"BU DÜNYADA NASIL YAŞARSAN ÖYLE ÖLÜRSÜN,NASIL ÖLÜRSEN ÖYLE HAŞIR EDİLİRSİN"

BÜTÜN OKUYANLARA RABBİMİN SELAMI ÜZERİNİZE OLSUN...