Sana yazacaklarım var. Konuşurken titrer sesim, tedirgin ve güvensiz dokunurum sözlere, ses beni anlamaz, anlatamaz kalbime değen kelimeleri. Belki de en saf haliyle ben anlatamam.

Olur da bir söz firar eder ansızın, telafisini bulamam. Olur da eksilirim yine konuşamam. Kilitlerimiz hep yanımızda nasıl olsa; sakınmadan kullandığımız. Kilitlerim kapı eşiğinde içeri almadım bu defa. Bu kilitler kaleme vurulmuyor bir de..

O yüzden kayıt düştüm. Diyeceklerim yazılmalıydı bir defter sahifesine. Söylenseydi inandırıcılığı bu denli olmazdı.

Yalana alışkın kulaklarımıza ne kadar güvenebiliriz sahi.. dinle o zaman oku demiyorum..kalbinle dinle..


Kalbime değiyor bakışların. Senli en inanılmaz hayallerimde bile düşleyemeyeceğim bir sevgiye yazdın adımı.

Bana bir efsunmuş gibi gelen, sihirli yollara çıkartıp mavi bir düşler ülkesine sürükleyen o sevgi…

Her şey “her şeyimsin” le başladı. Bir gün bir akşamüstü, bir yol ağzında heyecanıma ortak edip serin geceyi dilinden döküldü o küçük, varlığı bir kainat kadar büyük söz. Her şeyimdin ve her şeyin olacak kadar benimdin.


Sen şimdi her şeyinle ülkemsin benim; sonsuz bir ittifakla kalbime bağlanan… Sen ülkemsin mavi göğünde umuttan bulutların gezindiği..

Kahramanımsın benim. Delice savaşlarımda gardım olup benden çok yaralanan. Hüznüme ve yüzüme dökülen her damla yaşa benden çok ortak olan.

Sokak aralarında serseri gecelerinde elleri ayaza bürünen bir sevdanın en sıcak yanıyla ruhuma dokunan.

Eminim sevgilim eminim..Kahramanlar yenilmez. Hep bir mutlu son yakışır onlara. Yenilgi gibi dursa da hayata bağlanana tarafları, yenilgi bilmezler yine de; çünkü her kahraman yaşadığından çok inancına emanettir.


..


Hadi! seslen hayata tutunan yanına, bakıp aynadaki akranına gülüver bir kere benim için.

Düşüyorsa hala göğe baktığında bir damla yağmur, bir kar tanesi avucuna, ıslak sesiyle bir martı haykırıyorsa uzun uzun, simit satan çocuk bugün de yerindeyse yine parlak gözlerle, lacivert denizde balıkçı tekneleri ağ geriyorsa sabahın erkeninde hala bitmemiş demektir ve yetmemiştir biten dün, şu dönmekten usanmayan dünyaya…


şimdi dinle;


Tüm doğruların yalan olduğu bir çağda hangi uzvumuza eksiksiz güvenebiliriz. Her günaha sarılan ellerimize mi, sahteliklere aşina gözlerimize mi? Ya masala denk kurduğumuz yalan dolu sözlerin giysisi dilimize mi?

Gerçek ve doğru olan yanımsın. Ben aynalara da inanmam kendime de, sana inandığım kadar.

Beni çekip alan dünyanın debdebesinden sen oldun. Kendine de bir el uzatımı kadar yabancı değilsin..
.

Yaşıyorum seni tüm benliğimle



Ve unutma…


kahramanlar yenilmez hayatın ikindisine…



.