Bu gün günlerden cumartesi...Sabah sabah erkenden işe yetişmek için fırladım yataktan...Apar topar giyindim çıktım yola...Servisim geldi...Vardım ekmek tekneme...
Kendime ada çayı yaptım...Açtım bilgisayarları...Patronumda sağolsun erkenden geldi her zaman ki gibi...Ne yapsın garibim(gerçekten garip)çay demleyecek,kahvaltı hazırlayacak hanımı olmadığı için(var da yok)..Sabah sabah bir günaydın muhabbeti...
-Çay var mı dedi..?
Bizim ofis boy yeni demlediği çayı ve yanında yarım simiti getirdi..zavallı;
-’’Evde pastırmalar,börekler,haşlanmış yumurtalar ve daha neler vardı da yapmadım kahvaltıyı’’ diye diye bir bardak çay ile kuru simiti yedi...
Hemen iş durumuna geçtik...Sayımları sordu..Daha bitmediğini söyledim..
-Hemen bitirmelisiniz, dedi...
-Tabi efendim bitireceğiz,dedim...
Akşama kadar varya sayım sonuçlarını bilgisayardaki sonuçlarla öpüştürmek için uğraştım..Tekrar tekrar sayım yaptırdım...Yanlışları düzelttim..Akşam saat 6.30 a
kadar uğraştık..Yılbaşında izin yaptınız diye söylendi de söylendi..Eeeeeeee patronumuz
öyle derde ben pazar çalışmaz mıyım? Yarın sabah tekrar işe..Firmadaki çalışanların hepsini de çağırdım...Sayım yapacağız güya...
Sabah çayı biz demleriz...Siz erkenden gelin lütfen...
ALLAH SİZİ BAŞIMIZDAN EKSİK ETMESİN EFENDİM...
SIDIKA EMEK...