Nereden bakarsan oradan görürsün. Ne görürsen onu algılarsın. Doğal olarak algıladığını kendi doğrun olarak kabul edersin. Ama biliyorsun ki çevrende senden başkaları da var. Onlar da bakıp görüyor ve algılıyor.

Öyleyse insanın doğru bildikleri mutlak değil görecedir. Doğrular ve yanlışlar, kişi,zaman ve mekâna göre değişir. Doğru ve yanlışlarımızı zaman zaman sorgulamalıyız ki bağnazlık ve dar düşünce kalıplarının cenderesine düşmeyelim.

Bağnazlık ve fikrisabit, kişiyi felâkete dahi götürebilir. Hayata gülümseyerek bakabilmeyi, ılımlı olmayı bilmelidir insan. Ilımlılık ve hoşgörü fanatizmi ortadan kaldırır. Fanatizm kişiyi kibirli yapar ki felâket tellalları hep bu gibi kimselerden çıkmıştır. Oysa sorgulayıcı bir kuşkuculuğun getirdiği akılcılık insanı inanca götürür.

RECEP AKIL




Bu yazı bir deneme değil tabi ki.Naçizane bir kaç cümleden oluşan bir metindir.