Gözlerimi açtığım anda karşımda duran üç gözlü devasa yarattığı gördüm. Bağırmaya başladım. Annemin beni evde yalnız bırakıp anneannemlere kalmasına lanet ettim. Bir yandan da beni duyabileceği umuduyla avazım çıktığı kadar ona seslendim. Yataktan hızla fırlayıp evin içinde koşuşturmaya başladım. Peşimdeydi, ayak seslerini duyabiliyordum. Koşmaya devam ettim.

Evin her odasına girip çıkıyor, ondan kurtulmaya çalışıyordum. En sonunda lavaboya girdim ve kapıyı içeriden kilitledim. Hüngür hüngür ağlıyor, bir yandan da dua ediyordum. Kapı zorlanmaya başladı. Avazım çıktığı kadar bağırıyor, ağlıyordum. Devasa yaratık kapıyı zorlamaya devam etti, ardından büyük bir gürültüyle kırdı. Susmuştum...

O geceyi çok iyi hatırlıyorum. Hava soğuktu. Gözlerimi açtığımda yorganıma sıkı sıkı sarılmıştım ve terler içindeydim, annem yanımdaydı. Önce su içirdi, sonra yanıma uzandı. Tekrar uykuya daldım.

Sabah uyandığımda annem çoktan yanımdan kalkmış, kahvaltıyı hazırlamıştı. Elimi yüzümü yıkamak için lavaboya gittiğimde karşılaştığım manzara karşısında donup kaldım, tekrar ağlamaya başladım. Lavabonun kapısı kırıktı.

Koşarak mutfağa gittim. Anneme neler olduğunu sordum aceleyle. Cevapladı.

"Merak edilecek birşey oğlum, neden ağlıyorsun? Sabah baban gelen bir telefondan sonra biraz öfkelendi ve o sinirle lavabonun kapısını kırdı. Birazdan gelip yenisini takacaklar. Hadi bakalım şimdi sofraya, karnımızı doyuralım."