Aslen Dünya toprakları insanlık için, insanlar için.
Bütün insanların birbiriyle çok ciddi alakası var.
Barış içinde yaşamaları ideal olsa da bu ideale ulaşmak için şavaş gerekir.
Yani barış için savaş...
Güçlü olmayan zayıfın hak ve hukukunu koruyamaz.
Elbette satın alınarak elde edilen vatan daha sorunsuz.
İlla kan dökmek gerekmiyor, mülk sahibi olmak için.
Zaten mal sahibi olan zenginlerin meşru, helal mallarında fakirlerin hakkı %2,5
Savaş vatan elde etmek için değil belki vatanı korumak için veya zulüme karşı olmalı, savunma amaçlı.
Zalimleri güçlendirmemek için de yapılır. Zalimlerin güçlenince ne yapacakları şu an dünyamızda açıkça görülüyor.

İki kavim savaşır...
Galip olan efendi , mağlup olan köle olur.
Köleler için efendiye itaat vardır.
Bu noktadan bakıldığında;
"Ya istiklal ya ölüm" hakikatini iyi anlamalıyız.
Yani yenilen kavimler bir diğer şık "hicret" eder.
Diğerleri köle olarak yaşamayı seçmiştir.
Yani her Millet özgür olmak için güç hazırlamak ve iç istikrarını muhafaza etmek zorundadır. Başka Milletler onları sadece menfaat noktasında destekler. Ya da esir eder.
Bunlar çıplak gerçekler.

Elbet saldırıya uğrayan için ’barış için savaş’tan bahsediyorum.

Nisa/97. Kendilerine zulmetmekteler iken meleklerin canlarını aldığı kimseler var ya; melekler onlara şöyle derler: ’Ne durumdaydınız? (Niçin hicret etmediniz?) ’ Onlar da, ’Biz yeryüzünde zayıf ve güçsüz kimselerdik’ derler. Melekler, ’Allah’ın arzı geniş değil miydi, orada hicret etseydiniz ya! ’ derler. İşte bunların gidecekleri yer cehennemdir. O ne kötü varış yeridir.

-
Savaşacak güçte olmak gerektiği açıkça görülüyor.
Belki Milletler birliği nin kurulması. Paktların oluşması da bu nedenle.
Her Millet safını seçiyor. Gücünü muhafaza etmek zorunda kalıyor.
Belki bu gerçekleri görmeyen Milletlerin hali şu an çok kötü oluyor.
Her sonucun bir başlangıcı elbet var.