Dönüm noktam hayatım boyunca aklıma bile gelemeyecek olayların başlama tarihi.tekrar geçmişimle yüzleşiyorum bugün.her şeyi bir bir hatırlıyorum hiç bir şey silinmemiş hafızamdan.23 aralık 2003 tarihinde gün her zamanki sıradanlığığıyla doğmuştu.bilemezdim ki hayatım da yeni bir sayfanın açılacağını.dışarıda lapa lapa kar yağıyordu.dışarıya çıkıp çıkmamakta bile karasızdım.bir şeyler beni dışarıya atmıştı.okullun kantininde her zamanki arkadaşlarımla her zamanki sıradan sohbetimizi yaparken bi anda yanımda yanı başımda belirmiştin.tuhaf bir heyecan dolmustu içime o kadar kalabalık bir masada gelip yanı başıma oturmuştun.herkes bir ağızdan konuşurken bana usulca ‘gel sana okulu gezdireyim’ demiştin.ne diyeceğimi bilemeden olduğum yerden korkakça kalmıştım.ben ne söylemeliyim diye düşünürken anlatmaya başlamıştı oradan buradan.ders başlamak üzereydi birlikte sınıfa girip aynı sıraya oturmuştuk.sessizce kafamdan geçen bir sürü soruyla düşünürken eline kalemi alıp kitabın üzerine benimle çıkarmısın diye yazmıştın.gülümseyerek utanarak elinden kalemi alıp ‘EVET’ yazabilmiştim sadece.işte böylece başlamıştı bizim masalımız.onu tanımıyordum bile neden,nasıl evet demiştim bilemiyorum.günler geçmişti yıllar geçmişti iyisiyle kötüsüyle 5 koca sene geride kalmıştı.ne büyük kavgalar edilmişti ne dönülmez yeminler.ama her defasında vazgeçilememişti sevgiden yardan.bu büyük dünyada bir tek ama bir tek o vardı aklımda.her fırsatta söylemiştik bir birimizi ne kadar sevdiğimizi.oyunlar mı oynamadık,salıncakdamı sallanmadık,birliktemi ağlamadık her şeyi ama her şeyi acısıyla tatlısıyla birlikte yaşadık.beraber büyümüştük aslında yanlışı doğruyu birlikte öğrenmiştik.sevgi o kadar büyüktü ki ne kelimeler yeterdi anlatmaya nede göz yaşları.gidişleri geldi aklıma terminalde gözümde yaşla yüzüne bakışın ve buna dayanamayan senin sözlerin’ağlama aşkım birkaç ay sonra yine yanında olacağım’ deyişin.oysa sende ağlıyordun ne kadar arkanı dönüp göz yaşını saklamaya çalışsanda biliyordum görüyordum.göz yaşlarıma dayanamayıp boynuma sımsıkı sarılmaların hiç aklımdan çıkmıyor.üşümüştüm sende üstündeki hırkanı bana giydirmiştin.üzerinde senin kokun vardı içimim en iç yanındaydın kokunu çekerken nefes alamayacak gibi olurdum.gitme gitme dermişceseni bakardım hep yüzüne ‘gitme aşkım gitme ‘derdim içimden.bilirdim sende gitmek istemezdin ama mecburdun.otobüs hareket eder ve gözlerimiz artık bir birimizin gözlerine deyemeyecek kadar uzaklaşırdı.işte o an ilk atığımız msj birbirimize ‘seni çokkkk seviyorum’olurdu.boynu büküktü hep eve dönüşüm senin yokluğun çoktan sinmişti üzerime.yapa yalnızdım kimsecikler yoktu sanki yanımda.annesini babasını kaybetmiş bir çocuk gibi boynu bükük kimsesiz bırakırdı beni gitmelerin.aklımda hayalimde hep sen olurdun yanımda olmasan bile.usulca sessizce yatağıma girer hıçkırıklara boğulurcasına ağlardım.üzerimden o gece hırkanı hiç çıkarmamıştım.sensizliğimle yatağımın içinde kıvrılarak senin kokunla uyumuştum.ve bu gelmeler gitmeler 5 sene boyunca devam etmişti.her gidişte binlerce göz yaşı dökülmüştü ardından.ne kadar sevmişiz meğer.mutlu son yoktu bizim hikayemizde ama bilememiştik.en güzelini yaşamıştık aşkın sevdanın.kitaplara konu olacak bir aşk hikayesi sonu hüsranla biten.tam tamına 7 ay 13 gün oldu ayrılalı.bugün bizim yıl dönümümüz 5. senemizi de geride bıraktık.ama sen bensiz ben sensiz.şimdi yanında başkası var başka bir sevgili.içim acıyor neden döküldü bu kadar göz yaşı neden?bir gün buluşacaktık hani sen değilmiydin bitecek bir gün bu hasret diyen.bitti evet bitti ama biz bittik hasretimiz değil.ne ah ediyorum arkandan ne küfrediyorum.en güzeline layıksın en güzeline layıktık aslında.ne kadar yanımda olmasan da bir başkası olsa da yanında Allah hep mutluluk getirsin sana.hala izlerin duruyor yüreğimde sevginde beraberinde.şimdi bugün söylediğim tek cümle sana ‘yeni yılımız kutlu olsun aşkım’.sen duymasanda hiçbir zaman bilemeyecek olsan da…..


yazan masalcı