Zamanın bilmem hangi köşesindeyim bugün.
Buğulanmış cama çarparken yağmur damlaları, ağlamışlığın ve göşyaşı üstüne sana bu mektubu yazıyorum varlığını yokluğunla özdeşleştirerek.

Senden sonra yazılmış onca mektuplar arasında başlayıpta bitiremediğim bir mektup daha diğerleri gibi...
Sana yazılmış ama noktasız, virgülsüz.

Virgülle yazılsa uzayacak, nokta konulsa bitecek.Kimbilir belkide bitmesini istemediğimden noktasız yazılıyor mektuplarım.
Uzasın istiyorum, yarımda kalsa cümleler, eksikte olsa senden bir sen var her satırında.
Aklımda heryerdesin hiçbir yerde yokken. Yanımda olanların olamadığı kadar yakınımdasın aslında,benimlesin .

Seni düşündükçe zamansız yağmurlar yağıyor gözlerimden.İçimde dinmeyen fırtınalar başlıyor esmeye.Geçen zaman benden senide alıp gidiyor uzaklara. Zamanda kaybolmuş yüreğimle beraber....
Bu yanlızlık bilmediğim bir yanlızlıkta değil hani.

Anlamsız bir yürek sancısı bu, buda geçer diyorum bazen.Geçmiyor ki, uzadıkça uzuyor geceler.
Ben zamanı durdurdum sanıyorum oysaki yıllar geçiyor ben bilmeden.

Her hatırlayışımda seni, ay çekiliyor gökyüzünden.Biliyorum dokunsam tutuşur elin, görünür düşlerimin aynasında yüreğin...
Med ceziri sevmedi hiçbir zaman yüreğim.....seni niye sevdim ki ben?????

Şimdi her satırımda hüzün var, her adımımda sensizliğin gölgesi, her duyumumda yanlızlığın acısı koynumda.
Tutunacak ne bir dalım nede sığınacak bir limanım var artık. Neolur yüreğinde bir kapı arala bana, tut ellerimden, üşüyorum sana.

Sen umudun, sen aşkın, sen özlemin adıydın hani....Aydınlığa koşarken karartın dünyamı, niye ağlattın?.Hiçmi sevmedin???

Can yakmasını bilirmisin sen????Gurur mu bu, esen bu yel neden?Beni gözlerinde niye hapsettin???????????????????????????????????????????????????????????????????????

sevay