bitmeli



Hiçbir şey söylemeden bitirmeli; madem bitti diyorum…

Yarın olmaz!

Bu günü geç, çok geç…

Sessiz harflerin tükenmesi -çare değil- bahanem oluyorsa, eş görevli kelimeleri bir kenara atıp, bağımlı ve sıralı cümleleri aldıysam hayatıma, arada yarım nefeslik zamana ihtiyaç duyuyorsam ve bir de nokta koymayı her şeye rağmen unutuyorsam; bitmek değil, bitirmekmiş maksat!

Dün aklanmaz, akıl paklanmazmış…

Hayatımın dağınığına teslim etmişim bir kere kıçı kırık evi ve sadece bu sebepten, gözü işte eli oynaşta başlıyor her günüm. Bana göre hava hoş, karalar bağlamak eski söz ağrısıymış. Şimdilerde, çekilen denizleri karasına bağlıyorum. Bir merhabaya muhabbet çiçeklerini açtırıp, yeri gelince iğne deliğine saklanıyorum. Dalga geçecek, zaman yok… Dantel ucu köpük küpür dalga ve dalda rüzgâr asılıyken dönmek mümkün değil. Dilimde eskilerden bir küfür, devam…

Yürek bir yumruk et, nefes sayılı solukmuş, hadi canım bende!

Soluk -en rahat- aptallığımın yanında alınıyormuş, nefes nefese ve büyük bir hevesle. Akmış, karaymış, kızılmış, O bir zamanlar anasının kızıymış gibisine kandırıyorum kendimi, kantarın topu kaçıyor; kime ne zarar! Kanıyorum…

Kanamalı, unutma hastası için RH pozitif kan aranıyor.

Aranıyorum gecenin bu saatinde. Değer bilir dertler arıyorum, deli olmak iş bile değil, olağan. Olgunluk yaşını taşıyorum; adım Kâmile, kâmilen kayıp…

Kayıt dışı da, sahi nasıldı o eski nakaratlar, ah bu şarkıların gözü kör olsun!

Yüzüme gülerek gel, arkamdan koşma diyorum yollara. Tıpış tıpış dize geliyor yüz çizgileri, göz altları torba dolusu yük, ki yıllara gücenmiyorum; ama mümkün olsa da helallik alsak birbirimizden diye de düşünmüyor değilim.

Olsa hoş, olmasa daha hoş da…

Yaşantımın sahibi değil, hâlâ kiracısıyım; o apayrı bir mesele. Mesel bu ya; fincanın kırk yıllık hatırını sebep sayıyorum, kendime hiç mi hatırım kalmasın. Hassas konular bunlar, benden başka kimse duymadan; ‘Anılar budanmaz’ gibisine ahkâm kestiğim an bitmişimdir!

Demem o ki; bitti demekle bitilmiyormuş. Aklımdakiler sırada değil, zaten sırası da değil.

MüzeyyenkızılyaR
31.10.008


Ah bu şarkıların gözü kör olsun/ Avni Anıl bestesidir.