BUSEM DAHA 7 YAŞINDAYDI.ONU ÇÖPTEN EKMEK TOPLARKEN TANIDIM.İÇİM SIZLIYORDU BU HALİNE KÜÇÜCÜKTÜ DAHA.YAŞAMAYA ÇALIŞIYORDU.KİMSESİ YOKTU. ASLINDA VARDI AMA ÜVEY BABASI YÜZÜNDEN ANNESİ SAHİP ÇIKAMIYORDU.ÇOK PERİŞANLARDI.ANNESİ HERGÜN ÜVEY BABA DAYAĞI YİYORDU.İLK EŞİYLE KAÇARAK EVLENMİŞLERDİ.AİLESİ BUSEMİN ANNESİNİ HİÇ AFFETMİYORDU.EŞİNİ BİR TRAFİK KAZASINDA KAYBETMİŞTİ.AİLESİNİN YANINA GİDEMİYORDU.KÜÇÜK BUSEM İÇİN YAŞAMAK ZORUNDAYDI.AİLESİ ONU BULDUĞU ANDA ÖLDÜRECEKTİ.İKİNCİ EŞİYLE MECBURİYETLİKTEN EVLENDİ.BELKİ BUSEMİN HAYATI KURTULUR DİYE DÜŞÜNMÜŞTÜ.AMA YANILMIŞTI.BUSEYİ ÜVEY BABASI İLK BAŞLARDA İSTEMİŞTİ AMA SONRADA İSTEMEYEREK O SOĞUK KIŞ GÜNÜNDE DIŞARI ATTI. AMA NEDENDİ.KENDİNİN DE KIZI VARDI.ONA ÇOK İYİ DAVRANIYORDU.BUSEYİ İSE SÜREKLİ DÖVÜYORDU.BUSEMİ SOKAKTA ÇÖPÜ KARIŞTIRIRKEN, ÇÖPTEN EKMEK BULMAYA ÇALIŞIRKEN GÖRDÜM.YANINA GİDİP PARA VERMEK İSTEDİM AMA O KÜÇÜCÜK GÖZLERİ DOLARAK BEN DİLENCİ DEĞİLİM DEDİ.AĞLAMAYA BAŞLADIM.YANIMDAN UZAKLAŞMIŞTI.AMA BENİM AĞLADIĞIMI GÖRÜNCE TEKRAR YANIMA GELDİ.AĞLAMA ABLA NEDEN AĞLIYORSUN DEDİ.O KÜÇÜK MASMAVİ GÖZLERİ BANA SEVGİYLE BAKIYORDU.ONU ALIP EVE GETİRDİM. AİLEM BU DURUMA ÇOK KARŞI ÇIKTI.ONU DAHA FAZLA EVDE TUTAMAZDIM. YEMEĞİNİ YEDİKTEN SONRA UYUMASINI İSTEDİM VE BENDE UYUDUM.BEN UYURKEN KÜÇÜK BUSEM KAÇIP GİTMİŞ.AİLEMİN İSTEMEDİĞİNİ BİLDİĞİ İÇİN GİTMİŞ.ONU EVDE BULAMAYINCA DELİYE DÖNMÜŞTÜM.İLK GÖRDÜĞÜM SOKAK’A GİTTİM.ORDAYDI BUSEM.BİZDE KALAMAYACAĞINI SÖYLEDİ.ÇOK ÜZÜLDÜM.ANNESİNİN YANINA GİTMEMİZİ SÖYLEDİM. BANA ÜVEY BABASINI ANLATTI.YİNEDE GİTTİM.ANNESİYLE KONUŞTUM.O CANİ BABADAN BOŞANMASINI İSTEDİM.KORKUDAN YAPAMADI. PEKİ BUSEM NE OLACAKTI. HEP SOKAKTA MI KALACAKTI.HAYIR BU OLAMAZ DEDİM.HEMEN KADIN VE ÇOCUK SIĞINMA EVLERİNE GİDİP KONUŞTUM.BUSEME SAHİP ÇIKTILAR. ONU GÖRMEMEM DE İZİN VERDİLER. BUSEM ARTIK AÇ YATMAYACAK BUSEM ARTIK SICAK BİR YATAKTA YATACAK. CANIM BUSEM SEN BENİM CANIMSIN...