Şimdi yağmur zamanı hiç kimsenin bilmediği, duymadığı, hissetmediği yüreğimde. Kimsenin haberi yok yüreğimde kopan fırtınadan. Yaradanım ve ben. Kopan fırtınadan habersizler. Ne depremler, ne afetler, fırtınalar yasadı bu yürek ama “Canım” dediğin “Canımın da içinde can”dediğin canım derken yüreğinin yandığı dosttan bu kadar uzak olmak ona en ihtiyacı olduğu dönemde onsuz olmak ne kadar da zor.Dayanamıyor artık ne yürek nede can.

Şimdi yağmur zamanı hiç kimsenin bilmediği, duymadığı hissetmediği yüreğimde.Akan her damla yüreğime kan olarak damlıyor.


Sus dedin artık konuşma.Sustum bak konuşmuyorum artık ne kendimle nede bir başkasıyla.Kapattım kapımı vurdum kilidini.Artık ne açılması mümkün nede konuşması.Dipsiz kuyulara attım yüreğimi.Ne çıkarılabilir nede artık bir işe yarar.Sustum bak artık sustum.Ne sesim çıkacak artık nede soluğum.Sadece dua edeceğim dostuma ömrüm yettiği kadar

Hani demiştin ya ‘bizim sonumuz yok’bak artık bizimde çok güzel bir SON umuz var!!!
__________________