Ya Hep Ya Hiç...
Aslında bunu biyolojide duymuştum.Ne işe yaradığı çok önemli değil.Bu yazıya uygun olur diye düşündüm.
İnsanlar vardır birlikte gülerler,birlikte ağlarlar.Beraber ölemeseler de ölene kadar beraber her koşulda ve her şartta yan yana dimdik olurlar.Ama insanlar da vardır ki sadece beraber gülerler.Üzülmeye gelince sizi üzerler sevinmek yada kıvanç duymaksa sizden de önde giderler oysaki övündüğü şey sizin başarınızdır.İşte ya hep ya hiç kanunu burada devreye giriyor.Eğer birinin gerçekten yanında seninle gülüp seninle ağladığını görüyorsan o senin için hayatta HEP ler arasındır.Üzüldüğünde yanında yoksa HİÇ ler arasında.Unutmak zordur derler, tabi unutulucak kişi Hiç ler arasındaysa kolay ,hemde çok kolay. Zaten hiç tir, unutulucak bişe yoktur ki.Size avsiyem yanınızdakileri tamamen objektif şekilde sınıflandırın korkmadan cesurca YA HEP tir YA DA HİÇ...

(Sınıflandırma yanlış anlaşılmasın ayrımcılık değil güven...)