Biz kendimiz olabildik mi? Bu soruya isabetli cevap verebilmek için Türk toplumunun bu gününü iyi analiz etmek gerekir.
Giyim kuşam hususunda toplumda görüş birliği var mı ? Bence yok . Çünkü :Kimimiz örtünmeyi saçının bir telini dahi göstermemek sayar. Kimimiz başını açar ama etek boyu kesinlikle diz üzerine çıkmaz.Kimimiz mini etek giyme hususunda sakınca gömez. Kimimiz de vücudunun en tahrik edici yerlerini cömetçe sergiler...
Misafirperverlik husuda da durum çok farklı. Kimi evlere çat kapı girebilir orada Tanrı misafiridir diye ağırlanabilirsisniz.Kimimize önceden haber vererek gidebilirsiniz.Kimimize ise hiç gidemezsiniz. Oraya ancak davet edilmek suretiyle gitme şansınız olur.
Ana baba ve evlat ilişkileri bakımından da görüşlerimiz çok farklıdır.Bazımız yanımızda saygılı davranmasını isterken bazılarımız çocuklarımızla arkadaş oluruz.Öyle ki ana babası olmayan arkadaş ortamında yaşayan kimseler olur ki bu çocujlar ana baba eksikliği hisseder hale gelir.
Çocukların arkadaşlıkları hususunda da çok farklı görüşlerimiz var. Kimimiz çocuğumuzun karşı cinsten arkadaşı olmasına kesinlikle izin vermez. Kimimiz sınırlı olmak kaydıyla başbaşa kalmamak üzere izin verirken kimimiz sinemaya gitmesine, kimimiz parklarda kuytu yerlerde buluşmalarına, kimimiz aynı evde gece yatmasına ses çıkarmayız.
İnanç hususuna gelince o da diğerlerinden daha farklı değil.Kimimiz İslamın bütün emir ve yasaklarına uymaya itina gösterirken kimimiz bir kısmını yapar bir kısmını ise umursamayız. Hatta faiz içki zina miras ve ceza hukuku bölümlerini çağ dışdışı olarak kabul eder ama müslüman olduğumuz hususunda da kendimizi kimseden daha geride görmeyiz.
Bu misalleri çoğaltmak mümkün. bunu okuyuculara bırakarak toplum olarak ortak taraflarımrzın hemen hiç kalmadığını üzülerk belirtmek isterim.
Saygılarımla