Dargeçit’in Kartalkaya öğretmeninin sözü bu...
Kartalkaya adı üstünde sarp bir bölgede kurulmuş,kartal yuvası gibi bir yerdi.Dicle’nin Botan’dan aşağıya,güneye döndüğü bölgede Mardin’e kalan köydü.Arazi kayalık,ulaşım zordu.Altta delice akan Dicle,karşıda da Eruh’un köyleri vardı.
Karadenizli bir öğretmen,üç yıldan beri burada çalışıyordu.Pek gelen giden de yoktu.1979 Martında söz vermiştim:Okullar kapanmadan her köye mutlaka gidecektim.
İşte sözümün arkasında durmak için mayıs ayında Ilısu’nun Antepli Mustafa öğretmenini,Karabayırın Ispartalı Şevket’ini ve Temelli köyünün de öğretmenlerini yanıma alıp,bu köye gittik.-O yıllarda dar bölge olduğu için her müfettişe bir bölge esası vardı.-
Dağdan,köye grup halinde salınırken,aşağıdan,kayaların arasından bir ses bana doğru geldi:
"Oh be Hocam,geldiniz ya,bu bana yeter."
Sesin sahibi Kartalkaya’nın öğretmeniydi.Yıllardan beri,belki de ilk kez köye ben gidiyordum.Çok mutlu oldu.O gece köyde kaldık.Ertesi sabah beş saatlik bir yolculuktan sonra Dargeçit’e geldik.
Ben arabaya binip,Mardin’e gidecektim.Öğretmene,
-Bu yolu tekrar,yürüyerek mi gideceksin? diye sordum.
O da,
-Tabi Hocam,ulaşım aracımız yok ki,dedi.
Ben sözü alıp:
-Tayin makamı değilim,ama Mardin’e gidince senin için özel bir rapor yazacağım,daha iyi bir yere atanmana çalışacağım dedim.
Öğretmen de:
-Bana bu kadar söz verdiniz ya...Tayinimin olup,olmaması önemli değil,ben bu yolu kuş gibi uçar,giderim diye karşılık verdi.
--------------------------------------
Çaykaralı olan bu öğretmen ertesi yıl Dargeçit’e alındı.Orada da Rizeli bir bayan öğretmenle-Adı Vedia ya da Bedia olabilir,çok zaman geçti-arkadaş olup,evlenmişler.
Mutlulukları,"küçük şeylerde"aramak bu olsa gerek.Yoksa Üstün Dökmen Hocanın"Küçük Şeyler"programı ve kitabı bu kadar tutar mıydı?

NOT:Yarın 24 Kasım ve Öğretmenler Günü.Bu öğretmenin şahsında bütün öğretmenlerin,öğretmenler gününü kutlar,"sol memenin altındaki cevahirlerinin "kararmamasını dilerim.