Oysa ne çok istemiştim....

Sevecektim seni,
Sevgiye yepyeni anlamlar yükleyecektim . Her geçen gün biraz daha büyüyecekti sevgim.
Hiç bilmediğim bir coğrafyada, hiç tanımlayamayacağım farklı iklimlerde yaşayacaktım seninle el ele. Yaparım sanmıştım... Başaramadım.

Hep gülücüklerle bakacaktım yüzüne. Her seslenişinde gülen bir sesle cevap verecektim sana. Söz vermiştim oysa, ağlamayacaktım. ’Bir tek sevinç gözyaşı göreceğim yanaklarında’ demiştin,ağlamaları bana yasak etmiştin. Gülen bir ömürdü bana vaadettiğin. Alışırım sanmıştım ,silerim yüreğimin yalnızlığını... Başaramadım.

Yokuşlar çıktı karşıma yürüdüğüm her yolda. Her köşe başında bir acı ... Alıştım farkında olmaksızın yalnızlıklara. Savaşmayı öğrendi yüreğim karşıma çıkan her acıyla. Ve kolayca sahip olduğum mutluluk değil, savaşımla kazandıklarım besleyip büyüttü ruhumu. Hayatın kolayına kaçarım sanmıştım...Başaramadım.

Bir yürekti benden istediğin. Sevmekti. Seni seveceğim günü beklemekti mutluluğun.Bir aşk filizlenip büyür zamanla sanmıştım, alışırım sana. Başaramadım.

Seni herkesi sevdiğim gibi sevdim.İnsanca duygularla.
Belki biraz daha fazla...

Aşk,
Kimbilir ne kadar uzakta?
Belki gökyüzü kadar ,
Belki yanıbaşımda...

Aşkı sen sanmıştım,

Benzetmişim yalnızca...

Başaramadım

Ayşe YÖRÜK
26.07.2007 İST.