Yıkılan umutlarım ve ben aynı sahnedeyiz yine. Geçmişe dair ne varsa hepsi geçti birer birer bugün film şeridi gibi gözlerimin önünden. Acılarım mutluluklarım dünüme dair ne varsa işte. Sizle veya sizsiz günlerim. Geçmişim kısaca. Geleceğime etkisi olmayan geçmişim sadece. Anı denen sıfatı kazanmaya yüz tutmuş tozlu raflara kaldırılmış anılar sadece. Bugünümde olmayan dünlerimi andım ya bu gün ve gece her nefeste. Her solukta siz vardınız ya ya da sadece ben aslında. Peri masallar gibi olmazmış ya hayat daha da iyi anladım bugün. Hep masal denirdi ya hayat bir çırpıda geçer denirdi. Nasıl da geçmiş çocukluğum. Acımadan yıllar elimde ne varsa almış ya. Ya da ben öyle hissediyorum beklide. Her acımda can yakmak istedim ya bende. Ama olmadı işte en çok yine benim canım yandı. Her aşkımda da vermek istedim tüm sevgimi herkese işte bana kalmayan sevgim. Kimseye de kalmadı ama. Ne garip değil mi hayat? Bugün varız yarın yokuz beklide hiç olamadık kim bilir? Amaç nefes almaksa tüm nefeslerini aldım hayatın kendi payıma. Paylaşması kaldı nefesleri artık. Paylaşamamanın acısını duyuyorum şimdi. İsyan etmedim ya hiç belkide onun tıkanıklığı bu yüreğimdeki ne dersiniz? Ve eğer bu kadar acı varsa bugünüme tebessüm ettiren hangi umudu hayatın bilen var mı? Varsa söylesin lütfen…

22/11/2008
00:11