2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
847
Okunma
Nereye gidiyoruz? Ne yapmak istiyoruz? Amacımız nedir? durup bir düşünelim.
Tüm hayatımız teknolojiye bağlı sanki. Internet yoksa yokuz, Televizyon yoksa yokuz, Telefon yoksa yokuz... tamamen e-insan olduk neredeyse konuşmayı unuttuk. Eskiden mektuplar yazardık bir heyecan olurdu içimizde postacıyı dört gözle beklerdik. Bir de eski bayramlar vardı cıvıl cıvıl büyük-küçük herkes bayram sevincini yaşardı. Eski ramazanlar, eski insanlar, eski yaşamlar, eski değerlerimiz vardı. Neden hep eskide kaldı diyoruz çünkü bir başkaydı eski günler. Şimdi ne değişti, neden böyle olduk. Bizi biz yapan değerlerimize ne oldu. Onları zamanla biz öldürdük. Artık monoton yaşamın esiri olduk. Yediğimiz-içtiğimizden tat almıyoruz. Hayatımız anlamsızlaştı, insanlık kayboldu. Neslimiz de tükenir yakında. Herkes kendi halinde yaşıyor. Kimse kimsenin farkında değil. Farkındalık kelimesini dahi unuttuk. Monoton insanlar, monoton hayatlar bu vurdum duymazlık en sonunda monoton dünya haline geldi. Mahkum olduk egomuza. Kimseyi görmez,duymaz,hissetmez ve anlamaz olduk. Heyecan,hırs,amaç,sevgi ve saygı unutulmuşlar arasında. Bunlar bir yana varlığımızı unuttuk. Tadabilmek, hissedebilmek, duyabilmek, görebilmek en önemlisi nefes alabilmek, yaşıyor olabilmek bunların farkında bile değiliz artık. Sanki bir bildiğimiz var yaptığımız doğru bir tercih. Yoksa yeniden dünyaya geleceğinizi mi? sanıyorsunuz. O halde kendinizi kandırıyorsunuz. Uyanın artık, uyanın!