İçimde, her daim beslediğim sevgi tortularıyla yaşarım...
Ne zaman içim daralır, yalnız kalırsam; yüreğimin derinliklerinde sakladığım sevgi tomurcuklarına sarılır, sevgisizliğimi gideririm çoğu kez...
Biri arkamdan vurduğunda, insanların, bayağılaştığı, insancıklaştığı zamanlarda; sihrine güvendiğim sevgiden bir tutam alır, ruhumun derinliklerine salarım böyle zamanlarda...
Sevgiyi kendime kalkan yapar,bütün kötülüklere karşı sevgiyle kuşanırım.
Kendimi toparlar, kendime gelirim sonra...
Adım başı hainlik, adım başı onursuzluk kokan, insan pazarlarında; yıkılmayayım, örselenmeyeyim diye; kendimle acımasız savaşlar yapar, bitmek tükenmek bilmez kavgalara dalaşırım çoğu kez...
Bütün bu olumsuzluklar karşısında sevgiyle kuşanırım böyle zamanlarda...
Sevginin gücüne inanırım...
Bakın şöyle bir çevrenize...
İhanetlerin, kavgaların, savaşların, ayrılıkların kökeninde; sevgisizlik sebep değil midir...?
İntiharların, savaşların, kıyımların kökeninde hep sevgisizlik değil midir gerçek sebep...?
El betteki evet...
Sevgiden uzaklaştığımız, ondan yoksun kaldığımız bütün her yerde; içimizde olumsuzluk tohumcukları yeşerdi oysa...
Kaskatı kesildi yüreğimiz...
Gözümüzü kan bürüdü...
Bakınız şöyle çevrenize....
Sonu gelmez savaşların, birbirimizi bir kaşık suda boğmanın,birbirimizi hor görmenin temelinde hep sevgisizlik değil mi sebep...?
elbette ki evet...
Birbirimize bir selamı bile neredeyse çok görüyoruz bazen...
Birbirimizin kuyusunu kazmaya üstümüze yok.
İşimiz gücümüz; sırt çevirmek birbirimize...
Küsüz; kendimize bile...
Sevgiyi gözümüzün, gönlümüzün ulaşamadığı, göremediği bir yere savurmuş; kaskatı bir yürekle kalakalmışız...
Yalnızlığımızın ,kendi kendimize yetmenin çabasındayız bir bakıma...
Oysa bu eziyet değil midir kendimize...
Kendimizi yıpratmak değil midir bu bir bakıma...?
içimde her daim beslediğim sevgi tortularıyla yaşarım.
Ne zaman içim daralır, yalnız kalırsam; yüreğimin derinliklerinde sakladığım sevgi tomurcuklarına sarılır, sevgisizliğimi gideririm çoğu kez...
Kendimi sevgiye adarım.
Aynaya bakıp,sevgiyle gülümserim böyle zamanlarda...
Mutlu olurum...
Sizde, mutsuzluğu, sizi sarmalayan kötü olumsuzluklarla savaşmak, kendinize bir iyilik yapmak istiyorsanız; böyle yapın...
Kendinizi sevginin sihirli kollarına bırakın...
Aynaya bakıp; sevgiyle gülümseyin bir...
Deneyin...
Sevginin, kilitli bütün yürekleri açabileceğini görecek, hayatınıza nasıl mutluluk getirdiğini göreceksiniz...
Anlamsız kavgaların, sonu olmayan çekişmelerin, sevgiyle nasıl bertaraf olduğunu his edeceksiniz...
Sevgi; barışın, kardeşliğin, birbirimizi kucaklamanın sihirli değneğidir.
Gelin hep beraber sevgiyle sarılalım birbirimize, kucaklaşalım...
Bakınız o zaman nasıl bitecek kavgalar, kırgınlıklar...
Nasıl gelecek baharlar memleketime...
Hep beraber deneyelim...
Kuşanalım sevgiyle...
Sevgiye inanalım...
Yapalım...
Memleketi sevgiyle kuşatalım...