artık o yok...
En çok yokluğuna tökezliyorum...Basit bi anı kaldı içimde yutkunamadığım...
düzensiz bir resim çizdim öylece...DiKKAT ETTİM bir güvercin çiziyorum, uçuyor...bir deniz kenarı yapıyorum ardından...Bir ada oluyor,ıssız...Benim adam oluyor...Sadece martılar var ve uzaktan flu bir müzik...Gözlerin aklıma geliyor umursamaz tavrın ve en çok yalnışlar birikiyor daarcığımda...Ön plana gözlerini çiziyorum kömür kalemimle bakışlarını ...Artık sen yoksun ama ben çiziyorum öylece...
unutmak, geriye bakmamak tren garından... o geldi aklıma...Resme baktım...martıları gördüm...vicdansız geldi martılar gözüme yalnızlık vicdansız geldi...Ağlamak geldi içimden...Tuttum zorladım kendimi, kötü hissettim acaip oldu yüzüm...
Onu görmezden geliyorum o ise çoktan bıraktı üçe on kala zamanında beni...O andan beri zaman işlemez oldu...
Yeterince anlattım onu ve kaybettiklerimi...
BİTTİ ona veda ediyorum...bu vedanın pek ihtişamlı olmadığı kesin...
Kana kana ağlamak gözlerim yanana kadar ağlamak isterdim ama güçsüzleşiyorum ,yastığımın yumuşak tarafına başımı değdiriyorum hiç bir şey düşünemiyorum yazsam bişey ama gelmiyo bitti işte ...Aklıma resim geldi onu da yırtıp atıyorum her şey uzaklaşıyor flu müzik kulağımı tırmalıyor...Şarkılarda vicdansız...
basite indirgiyorum cümlelerimi veda...işte alt tarafı...Son