Sonbaharın bu günlerini seviyorum…
Güneş cılız…yakmıyor…bulutların arasından sinsice ama sevimli göz kırpıyor…arada kayboluyor…ama yine de huzur veriyor, tatlı bir edayla ısıtıyor…yapraklarda güneş renginde…sapsarı…rüzgara karışıyorlar…narin herşey…mis gibi billur bi koku benimle…içime çekiyorum…anlıyorum yine hasretim bir çok şeye…
Değişik bir çiçek açmış bahçenin tam ortasında…koyu bir sarı..içinde beyazlar…şaşırdım…sonbahar…ve sapsarı bir çiçek kuru yaprakların arasında…mutluluk olsun dedim ismi…benim mutluluk çiçeğim…sonbahara ve bana…sapsarı mutluluk çiçeği…
Yine gökyüzüne kaldırıyorum başımı…böylesine büyük bir ihtişam…bu alaca beyaz ve berrak mavi…neler söylüyor gönül…beni benden alıyor bu hal…yüreğim diyorum sonra…çokmu şey istiyor?
Sonbaharın bu günlerini seviyorum…sonbahar için verilen sözler tutulmasada…benim mutluluk çiçeğim var…kupkuru yaprakların arasında bana tebessüm eden…