Keşkelerle dolmasın…keşkelere yer olmasın…hayat..bu ya…herşey var içinde amma…
Tutmasın insan içindekileri…beklemesin söylemek için sevdiğini…korkmasın nefretını haykırmaya…cılız kalmasın keşkelere dalmasın sonra…düşünülmesi gerekir elbet…
lakin…bazan gerekiyor çok düşünmemek…içinden geldiğince pervasızca savurmalı sözleri insan…
Atlamak istiyorsa o an…itmesini beklememeli birinin onu…kendisi bırakmalı uçurumdan kendini…cesaret edipte kendisi koşmalı durmak yerine…kendisi olmalı…mukayeseler yapmadan…kendi için yapmalı…
Anladım…yaşamak dolu dolu…iyikilerle dolup taşmak…ve o cılız kelime keşkeyi unutmak...anlam katmak…manayı anlamak…zamanı nasılsa durduramıyoruz…nasılsa geri dönüşümüz yok…bir şey içinde kalmamalı…sonradan hayıflanmamalı….eğer sonucu kötü bile olsa…o riske bile iyi ki diyebilmeli…o kadar kararlı…o kadar cesaretli…

baştan sona
katıldım
bu güzel paylaşıma
efem
...