Sen mükemmelsin, kötü olan ben, sen haklısın haksız olan ben, sen gururlu gurursuz olan ben hayatı en iyi tanıyan sensin bense aramaktan tanıyamamışım hayatı. Sen dünyanın en doğru insanı, yalanla küs olan ben hayatta gerçeği bilmeyen yalanla barışık dünyanın tek insanı .
Bunların hepsini senin düşüncelerin olduğu için yazıyorum ve böyle inanıyorsan kabulde ediyorum ama beni tanımamış olsan bile, benim için ne düşünürsen düşün sadece bir şeye inanmanı, inanmasan bile hissetmeni en azından fark etmeni istiyorum.
Belki şimdiye kadar hayatımda hiç bu kadar doğru söylemedim belki hiç bir şeyi bu kadar çok isteyerek yazmadım belki dünyada bir sevilen için bu kadar kelime, cümle mısra mısra yazılıp sayfalarca cilt cilt kitap olmadı .
Hiç bir insan bir çiçekte yaşatmadı düşüncelerinin belki dünyada bundan sonra hiç solmayacak bir tek çiçek karanfil olacak .
Çünkü onlar bundan böyle şiirlerde hep aynı tazeliğinde yaşayacaklar.
Hayrettin Tarhan