Neredeyse bir yıl geçmek üzere.
Ve halâ aynı bıraktığın yerde bekliyorum seni.
Hiç bir şey eksilmedi hiç bir şey değişmedi ve hiç bir şey unutturamadı seni.
Ellerimde ellerinin soğukluğu var.
Gözlerimde gözlerinin haresi.
Hayallerimde karanfiller yine tomur tomur.
Kulaklarım da sesin yankılanıyor çok uzaklardan.
Buse ağaçlarının ağlayışını duyuyorum.
Her gece aynı kâbusu görüyorum.
Bitmek tükenmek bilmeyen karanlık gecelerde gök yüzünde yıldız arıyorum.
Sonbahar rüzgârlarıyla konuşuyorum.
Bitmiyor içimdeki hasret yangını, yoksun işte sensizlik yağmurları ile söndüremiyorum.
Ve tükeniyorum ..
Galiba sensiz ölüyorum........

Hayrettin Tarhan