öyle içimdeydin ki.her zamankinden daha yakındın sanki..konuşmaların,dokunuşların,gözlerin daha yakındı sanki bana.her yönünle karşımda dikiliyordun..sessizce ölece izliyordun...hep böle bir anı hayel ediyordum ama o an geldiğinde gözlerine bile bakamıyordum.utanıyordum sanki.yada bir şeylerden kaçıyordum.korkuyordum yada.yine eskisi gibi olmandan,her şey düzelmişken yine bana nefret duymandan korkuyordum.her şeyden kaçmandan.seni seviyorum gerçeğini kabullenememenden korkuyordum..onun için sadece nefesini hissediyordum.senin farketmiyeceğin şekilde bakmaya çalışıyordum sana.ellerine dokunmak istiyordum.aklından neler geçtiğini merak ediyordum acaba sende aynı şeylerden biraz olsun hissediyormuydun hep bunu merak ediyordum.hatırlıyormusun bugünü, aynı otobüsteydik herkes birbiriyle konuşuyor bizse başkaları aracılığıyla laf yolluyorduk...bir bahaneyle birbirimize bakıyorduk.ben öyleydim ama seni bilmiyordum.sadece öle olduğunu hissediyordum..her zamanki gibi yine hayeller içinde yüzüyordum belki.belkide ilk defa gerçekle yüzleşiyordum.yalanlarımı ilk defa aydınlatıyordun belki.belki üstlerine daha da çok yalan ekliyordun.yine kırılmalara neden oluyordun yada kırıkları tamir ediyordun.ben bile ne yaptığını bilmiyordum.içimdeki duygulara hakim olamıyordum.her şeyi bir arada yaşıyordum yine..ve yine bunların sebebi sendin..içimde sen hakimdin ama bundan haberin bile yoktu.gözlerime bakıyordun.o gözlerin senin olduğunun farkında bile değildin.yanımdaydın omzun omzuma değiyordu.o an ellerimin ellerini tutmak istediğini hissetmiyordun bile.herşeyim senden habersiz geçiyordu ama senin hiçbir şeyin benden habersiz geçmiyordu.herşeyini merak ediyor öğreniyordum.sevmeyi unutsam bile seni araştırmaya devam ediyordum.zamanla birlikte yakınlaşıyordun sanki bana.bir gün gözlerini yakından görüyor,bir gün kendimi konuşmalarının içinde buluyor,bir gün geliyor karşımda dikiliyordun.ama konuşmuyordun izliyordun sadece.ne yapıcağımı bilmiyordum kafamı eğiyordum öne..bu anları yaşamak mutlu ediyordu beni.işte bugün yine mutlu olmuştum benliğinle.konuşmalarınla,gözlerinle,gülüşünle,duruşunla herşeyinle seni izliyordum..hepsi sadece bir umuttu küçücük.ama ben yinede mutluydum.böyle kaç yalanlara sarılmıştım hayel kurmak istediğimde...