Bir tavşan varmış. Çok tutumsuzmuş. Arkadaşı sincap ise ço tutumluymuş. Bir gün sincap tavşana demişki. Arkadaşım ne demişler? ’’Sakla samanı gelir zamanı’’ Kışın yiyecek bulamazssın aç kalırsı. Tavşan demişki gerek yok ben yine bulurum.
Kış gelmiş.Havalar soğumuş. Tavşan yine yiyecek buluyormuş, ama en sonunda her yer
donmuş. Tavşan aç kalmış. Tavşan en iyisi sincabın evine gideyim demiş ve gitmiş. Tık, tık,
tık. Sincap kimo demiş. Tavşan da benim diye bağırmış. Sincap kapıyı açtığında tavşanın titrediğini görmüş. Tavşan demişki, kış bitene kadar sizin evde kalabilirmiyim.Sincap, benim eşim ve çocuklarım var, ncak geçinebiliyorum, ama üç gün idare edebilirim demiş ve üç gün geçmiş. Ama sincap da tavşanı bu soğuğa bırakmak istemediği için düşünmüş, ensonunda aklına yaşlı teyze gelmiş.Sormuşlar? Yaşlı teyze demişki benim temizliğimi, yemeğimi yaparsın karşılık olarakda kış boyunca kalabilirsin demiş ve tavşanı kabul etmiş. Kış bitmiş.Sincap tavşanın evine komşu gittiğinde görmüşki, tavşan yemeğin yarısını yiyip yarısını biriktiriyor. Şaşıran sincap ne oldu tavşan diye sormuş. Tavşan eee ben artık akıllandım demiş. Sakla samanı gelir zamanı.

Anlatan: AKILLI.H.,
Yazan : Arda AKILLI. (Yaş:7) 2003