Ne demeli, nasıl söylemeli?… 78 yaşında kart bir zamparanın 14 yaşındaki bir sabiye tacizini nasıl anlatmalı?… Ya o sabinin, ruh ve beden sağlığının bu tacizden etkilenmediğini rapor eden, sözde bilim insanlarına nasıl haykırmalı?… Onlara şöyle seslenmek isterdim: “ Keşke benzer bir tacize siz de uğrasaydınız. Bu yaşınıza rağmen ruh sağlığınız eskisi gibi kalır mıydı acaba? “

Hastalıklı bir toplumda yaşıyoruz ne yazık ki! Kızını hamile bırakan baba müsveddesinden, sanatçı bozuntusu kasklı sapıklara kadar ne ararsan bulunur bir toplum haline geldik. Aslında, bu bir insanlık sorunu. Sadece bizde değil dünyanın bir çok yerinde bu türden sapkınlıklara rastlamak olağan hale geldi. Bu rezilliklerin büyük çoğunluğunun failleri de erkekler ne yazık ki. Aynı cinsiyete ait olmaktan utanıyorum bazen.

Erkek egemenliğinin insanlığa büyük zararları oldu tarih boyunca. Savaşları erkekler çıkardı, ceremesini kadınlar ve çocuklar çekti. Doğayı kirletenler de onlar, kardeş kavgası çıkarmaya çalışanlar da. Hükmetme ve sahip olma hırsıyla dünyayı yaşanılır halden çıkardılar. Fizikte, parada, sekste ve güçte üstünlüğü marifet sayan erkek; asıl marifetin sevgide, aşkta ve paylaşımda olduğunu öğrenemedi hâlâ. Çok yazık…