Karanlık yerini alırken, asıp kestiler ayı yıldızları, kan yağdı geceye. Nefesi kesildi Silahtar Deresi’nin, kör şeytan zıpladı alnımın orta yerine. Kim bilir, kaç kez savaşıyordu gençlerin hayalleriyle kötü ruhların huysuz ordusu?
Sanki zıt düşmüştü onların da umutla arası. Açmamış çiçekleri de sarar ya toprağın anası.

Söylüyorum işte!

- Yaşamda önce doğmak var.
- Sonra, dalga olmak denizlere, sataşmak bulutlara, rüzgarlarla savrulmak ve sevişmek bizlisinden gecenin terleyen teninde.
- Duydun mu haber etmiş Şeytan sultan?
- Gören körler basacakmış her yanı.
- Bana ne?
- Bende gözlerden kalpler yaptım.
- Saydım elbette yılların sivilcelerini, tabii ki ağlayarak hatırladım ..
- Amcamın evindeyim üstüme bir de para sayılmış, san ki kanlı canlı beslemeyim.
- Ruhum peri perişan çaresiz, kıvrılmışım elin döşeğine.
- Kimse görmesin diye de çamaşırdan yıpranmış ellerimi saklıyorum..
- Allah’tan iyi ki hayal kuruyorum
- İşte yine, annemin çilek reçeliyle gurbetten avunuyorum..
- Kokusu karışmış yarınlarıma, özlemle sarılıp, hasretle ellerinden öpüyorum anamın..
- Geçmişin kötü günlerine inat, merhamet ve şefkatle yüzüne bakıp, gülümsüyorum..
- Salı günleri çöpe terkedilmiş sebzeler aklıma geliyor..
- Halime şükür çalıp, gönlümü baharlıyorum.
- Kalbimde sıcak bir sancı.
- Anneme doğru koşup, sarılmak istiyorum.
- Şimdi ne mi yapıyorum?
- Yamalı zamanlarımı Çarşamba pazarında satıyorum.
- Bugünler de insanlara inanmak güvenmek itilmişken üç kuruşa, evet evet taparcasına istiyorum seni ben.

Çünkü; Sevgiyi, saygıyı, ayıbı, günahı ve sevabı, ruhuma Allah inancını ailemden başka nakışlayan olmadı da ondan.. Anladın mı şimdi neden?

Ne olur!
Sırf bu yüzden, bir akşam üstü, çık gel..
Sanma ki dünyanın faturalarına sensiz teslim olurum..
Sonra ver elini, dooğru evimize...

Zaman mı?
Zaman almış başını gidiyor
Herkes ektiğini biçiyor
Gelense vadesi dolup gidiyor..

Sabiha Rana