Mutluluk sadece sekiz harften mi ibaret ?
Anlamı yok mu ?
Maskemi yoksa yüze takılan *

Mutluluk…
Yağmur...

Yağmur yağıyor.Cama vuran damlaların çığlığını duyuyorum. Şehir çoktan uyanmış uykusundan , yeni bir günü karşılamakta.ıslak bakışlarıyla.

Satıcılar fırlamış sokağa.
Çocuk sesi bu duydugum .
Yağmurda nasıl da ıslanmıştır kimbilir.Düşünmek istemiyorum, düşüncelerimin büyüklüğünden korkuyorum.

Hep bir yerlere yetişme çabası. Sokakta duyulan hızlı adımlarla ilerleyen bir kadının topuk sesi…Beynimde yankılanması…

Uyandım.
Uyanmıştım.
Yatağımda ki tembelliğe son vererek geceden kalma başagrımla beraber.
Bir fincan çay, dudak payı bırakılmadan doldurulmuş.Yudum yudum içiyorum kesıntısız ara vermeden soluklanmadan düşlerime dalarak.Kendimle konuşuyorum.İç sesim diyor ki ;
bu yemeler içmeler nereye kadar sürecek.Neden hep aynı şeyleri yapıyoruz.
Uyu uyan , ye iç, giyin soyun…Ne zaman son bulacak bu her sabah aynı şekilde proğramlanmış gibi yaptıklarımız.

Mutluluk sadece sekiz harften mi ibaret , aslı yok mu? Maskeler mi takıyoruz yoksa yüzlerimize. Ufff birden bire nerden çıktı bu sorular.Susma vaktin geldi iç sesim.Sus biraz kahvaltı yapmaya çalışıyorum .Bak zeytin bana gülümsüyor.Senİnle konuştuğumu nerden bilsin .Deli diyordur bana. Delimiyim ?

Şimdi bu yağmurda dışarı çıkıp yürüsem.Şemsiyem olmadan.telaşla yanımdan gecenlere baksam , biraz da kızarak.
Annemın söylediği gibi yumuşatırmı yağmursuyu saçları. Saçlarım ıslansa, çok ıslansa
Kalbimde ıslansın,onu da yumuşatırmısın yağmursuyu.Hatta herkezin kalbini yumuşatırmısın.
Kullanmayın şemsiyelerinizi . Yağmur yağıyor , yumuşatacak kalplerimizi.


Bu deliliğe bir son vermeli.Bir parça huzur almalı Kalamıştan .( ahh Kalamıştan )

Üzerimizde eğreti duran bu biçilmiş roller son bulmalı.
Unutmalı unutulmalı.
Ve yağmurun bizi ıslatmasına izin vermeli.Su gibi bir ömür için, yanık gönüllerimiz adına.