Birgün daha geçti,hiç birşey anlamadan.Aslında anlatmaya kalksam çok şey yaşadım ama yine anlayamıyorum ne için yaşadım kim için hiç bir cevap bulamadım.Belki yıllar böyle manasız ve anlamsız geçecek gerçi geçti geçiyor...Yaşımın baharındayım genel anlamda 20 yaşındayım ama bir sorun neler yapmışım ne yaşamışım yine aynı bomboş...Hayatı güzel yaşamak için zengin mi olmak lazım?Gönül zenginliğinin değeri kalmamış sanki bana öyle geldi.Herkes ekmeğin peşinde koşuyor,açlık öyle bir yayılmış ki dünyaya kimleri yakıp gidiyor.Olmuyor işte elimde olsa bende olmak istemezmiyim bir kuş,çiçek.ağaç...Yok olamadım,olmayacak,olamıyorum.Bazı zenginler hala gelsin mal gelsin para diyor,paylaşmak diye birşey kalmamış mı?İnsan düşünmüyor mu,bu dünyada bitecek elbet birgün elbet göçecegim hayattan diye gerçi düşünse böyle olmazdı.Sadece bir kişi değil ki aç,sefil milyonlarcası var.Her birini tek tek görmedim ama hissedebiliyorum,gerçekler hissediliyor,feryatlar sahipsiz ama gönül farkediyor.Yürek varsın yansın varsın aç kalsın herşeye rağmen zenginim gönül zenğinliği içindeyim.Sabır bende dert bende şükür bende keder bende...HERŞEYİMLE HAZIRLANIYORUM AHİRETE..

NOT:Yazı veya öykü ne olduğunu bilmiyorum sadece içimden geldi ve yazdım.saygılarımla