Ama bende varım anne.Ama bende buradayım baba.İşte burada,tam karşınızda.Neden beni görmüyorsunuz?Neden ben yokmuş gibi davranıyorsunuz?
Bak gene misafir geldi bize.Ama ben eve misafir gelsin istemiyorum ki.Gene beni başka odaya yollayacaksınız.Biliyorum,ne zaman eve misafir gelse beni yan odaya yollarsınız.
Ben misafir sevmiyorum anne.Ben misafir sevmiyorum baba.Ben seni seviyorum anne.Ben seni seviyorum baba.Ne olur beni de görün. buradayım yanı başınızda.O kadar yalnızım ki…O kadar korkağım ki…O kadar ürkeğim ki…O kadar küçüğüm ki…
Ama korkumu hiç görmedin baba.Ürkekliğimi hiç fark etmedin anne.Yüreğimdeki yalnızlıkla beni baş başa bıraktınız.Hem de küçüklüğüme aldırmadan.
Madem beni yalnızlık denizinde boğacaktınız,neden dünyaya getirdiniz?
Madem merhem olmayacaktınız yarama,neden derin yaralar açtınız ruhumda?
Madem güldürmeyecektiniz,neden ağlattınız?
Neden anne?Neden baba?Hesap soruyorum işte...Cevap istiyorum işte…Neden?