Bir insan daha teşekkül ediyordu annesinin karnında,yüce yaradanın izni ile..Artık kalbi atıyor ve vücudunda her organ oluşuyordu gün gün.Rabbine şükrediyordu en güzel varlık olarak yaratıldığı için.Ve bir gün sesler duymaya başladı dışardan.Bir kadın sesiydi bu.En çok bu sesi duyuyordu.Evet anlamıştı bu onun annesi olmalıydı.Bu ses ne kadar güzel bir sesti bebek için.Ne de olsa annesiydi.Artık büyüyor sesleri daha iyi anlıyordu.Ara sıra duyduğu kalın sesin babasına ait olduğunu biliyordu.Bir gün soğuk bir şeyle irkildi.Annesi doktora gitmişti.Doktor annesinin karnını muayene ediyordu.Doktor dediki ’’Bir bebeğiniz olacak’’.Ne kadar sevinmişti.Artık anneside onu biliyordu.Sonra annesi eve gitti.Sevdi bebeğini.Babası geldi sonra.Annesi dedi’’bir yavrumuz olacak’’.O kadarda sevinmemişmiydi babası.Hiç sesi çıkmıyordu.Zaman geçiyor büyüyordu.Ama annesi ile babası neden bağırıyordu sıksık.Eskisi kadar sevmiyordu anneside nedense.Sonra babasının sesi ile irkildi bir gün.’’Ayrılalım!bu bebeğide aldırmalısın istemiyorum!’’Ama neden ’’Ben ne yaptım ki’’ dedi bebek.Evet annesi tekrar doktordaydı. Tüm dikkatiyle onları dinliyordu minicik kulaklarıyla.Aldırmak istiyordu annesi bebeğini ’’boşanacağız’’ diyordu.Ne kadar da üzgündü.’’Ne olur anne yapma’’ diyor ama duyan yok.Doktor kabul ediyor.’’yarın gel tamam’’.Bebek üzgün.Ama ne yapabilir.Ertesi gün gidiyor annesi.Yatıyor yerine.Bebek yalvarıyor ’’ ne olur anne ben seni çok seviyorum sen sevmiyormusun beni?’’ duymuyor annesi ’’doktor amca sen bari bekle,ben size ne yaptım ki suçum ne?’’ duyan yok.Ve artık yavaş yavaşayırıyorlar onu annesinden.Daha yeni tanıdığı ama çok sevdiği annesinden.BİR GÜN DÜNYA HAYATI BİTECEK O ZAMAN ÇIKIP HAKKINI İSTEYECEK HERKESTEN.ANNESİNDEN BABASINDAN.................................